Balkanska Rapsodija-Nikodin Cernodrimski Makedonska Poezija

cernodrimski · Početnik Domaćeg.de

Lelekot i placot
ovde
na ovoj balkan se sekojdnevie
kletvite se dobro utro
prezirot dobar den
ocajot dobra vecer
omrazata dobra nojk

ne ja vidov nikade
nasmevkata
onaa iskrena

nadezda i verata
bea ubavo napisani zborovi
kaj malkumina
vo vsrce vsadeni

ete takov e ovoj
nas balkan
od mnogumina posakuvan
porobuvan
krvari postojano
grobovi stvara
no povtorno gordost rajga
i na mnogumina
kosmari stvara.

smrtnici

koga prometej
toj junak hrabar
bi poglednal
vo ovaa zemja
zevsa ke go moli
sinziri da mu skini
i na olimp da go nosi
smrtnici
koi velat uka zele
i sal
zloba delat iboga hulat
ljubov cista
na klada stavaat
i strasti niski
sal si sladat.

balkanski karneval

bo@e moj
zarem povtorno
nie
ve^nite stradalnici
]e go igrame balkanskiot karneval
nemo
poslu[no
i pokorno ja gledame publikata
koja sednala
na site ^etiri strani
okolu svoite logorski ognovi
zlokobno izvikuvaat
voinstveni krici
podgreani od ognenata voda
koja te^e vo nivnite veni
a nie
kako poslu[ni deca
kon svojata ma]ea evropa
gi stavame maskite
i go zapo^nuvame karnevalot
razgolenite
mladi i ^edni tela
na divite i nepokoreni
balkanski momi
ve]e igraat vo zanesot na muzikata
koja ni ja svirat
a vitkite i mladi mom^iwa
vo koj se u[te vrie vitelot na mladosta
samo go vitkaat grbot
ne gleda]i go krajot
na karnevalskata povorka
koja od mig vo mig
e se predolga i predolga
muzikata kako odminuva
stanuva monotona
i pove]e nalikuva
na u[te edna golgota
otkolku karneval.

makedonska orgija

kle^am ponizno
pred ovoj kralski tron
na koj sedat na[ite spasiteli
kleknat
isto kako pred oltarot na boga
i se molam
na na[ite zemski apostoli
koj go stavija oreolot na mo]ta
koja im ja dadovme nie
da se otreznat od svojot zanes
koj gi opi kako mali deca
i da poglednat okolu sebe
no prvo
neka gi vidat tie
so koj se opkru@eni
neka gi poglednat dobro
licata na evropskite bludni starci
bide]i
se na vrvot od svojata ekstaza
gleda]i ja makedonskata orgija
koja ja zapo^naa tokmu tie
no mnogu poodamna
pred da bidat rodeni
na[ite zemni apostoli.

tamu nekade

tamu nekade
pod vrvovite na sara
vo nekoe malo mesto
tamu nekade kaj snegovite vecni
tamu
kade sto malo dete placese nekogas
za eden mil dopir
tamu
sega nema nisto.

golgota nezapisana

ponesovme
se sto imavme
i zaminavme
vo edno golemo nepoznato
otidovme tamu
kade sto lujgeto ne gledaa
so sozaluvawe
a srcata nivni
blikaa od bes i omraza
mislejki
deka ke im go zememe nivnoto
a nie
samo sakavme nazad
barajki si go svoeto
raskazuvase
starecot so rastreperen glas.

neblagodarnici

gi docekavme
kako domajkini so leb i sol
a tie
vecnite neblagodarnici
uporno gledaa vo pogacata
im gi otvorivme pregratkite
a tie ni cepnaa vo dusata
im gi ponudivme streite
ni gi posakaa odaite
zarem treba
da im go dademe dedovoto ogniste
da ni cepkaat vo pepelta
sakajki da ni go pokrijat semeto.

zmija lutica

reki
od dusi nemirosani
i od boga neblagosloveni
tecat
kon ova parce zemja
sto so solzi e mieno
i krv natopeno
tecat
zitnica plodna i blagorodna
da poplavat i pogazat
i ustu gladni i gnasni da napolnat
rod hristov
za svoja sudba strepi
i cedo svoe rodno
so kletvi teski kolni
sto od strea svoja
pilci milni zlatousni istera
i vo gnezdo
pusti zmija lutica
koja kataden otrov strasen pluka.

balkanski pekol

zemjata se tresi i tatni
neboto krvari vo nojkite crni
od zelbite i apetitite
na naludnicaviot imperator
od golemiot bel dom
oblozen so bel mramor
i zadoen so penliv sampanj
koj za da si gi zadovoli sadistiickie strasti
gi isprajka vozduznite gladijatori
od svoite celicni ptici
da go poseat balkanskiot pekol
i kako neron da mu e predok
uziva vo gledkata
od svojata cvetna gradina
gledajki go balkanskiot pozar
i palejk go so negovite mracni
i senisni tonovi
za edno podobto balkansko utre.

balkanska licitacija

navali narode
balkanska zemja na rasproda@ba
zelbite se vasi
rabotata e nasa
sakate,sprezena,izgorena
izorana plitko ili dlaboko
toa zavisi od vas
cenata ne e bitna
no pokasno ke se dogovorime
vase e da kazete
kolku sakate i do kade sakate
a granicata na vasata zemja
nie ke ja odredime
sakate naselena ili raselena
vremeto za licitacija e ograniceno
kazetegi vasite zelbi
da gi ispolnime bezuslovno.

deo stihozbirke"balkanska rapsodija"od
nikodin cernodrimski

"stihozbirka je pisana kada su nam nama pisale najlepse bajke
za buducnost ovom brdovitom balkanu"

[Edit by Annabel_Lee: Pisanje teksta velikim slovima [ALLCAPS] je zabranjeno Pravilnik-om. Koristite blagodeti formatiranja teksta ako želite nešto da naglasite.]

cernodrimski · Početnik Domaćeg.de

Ноќен товар

Честопати ја слушав ноќта
Темна и ладна како стенка под товарот свој
Небаре жена страдалница беше
Криковите болни од многумина ги носеше
По сокаците тесни ги криеше
Некаде во некој осамени места застануваше
И тука врисок еден ќе пуштеше
Напати тоа беше вапај за помош
Напати тоа беше одишка само една
Ја сожалував
Товарот мој го носев на градите
Не и го давав за и јас да не и бидам товар
Честопати со некој трепер нежен
Кога ќе седев на каменот белутрак
Ќе застанеше на миг
Тажно ќе ме погледнеше
Знаеше дека товар носам
Ќе и речев тивко
Оди по својот пат има и поголеми товари од мојот
Оди ним помигни им
Јас ете тука покрај реката
Дупка ќе ископам
Длабока колку еден лакт
Тука товарот мој ќе го закопам
Црвјата да се сладат
Гледам гладни се
Лисјата од врбите веќе ги јадат
Оди
Оставиме тука
Со врбиве ноќва друшто си правам
Ја слушам приказната за вљубениот осаменик
Кој некогаш тука седел
Оди
Еве гледам часот се ближи за зората
Многумина со товарот дома ќе си отидат
така тажни во денот ќе бидат.

Суета

Суетата да му ја нахранам
Побара од мене никаквецот
Кој титула звучна имаше
Посака така дрско и безобразно
Песна за него да напишам
За добрините негови
Во златна рамка ќе ја ставел
На ѕидот голем дома ќе ја ставел
Почесно место во домот мој
Рече одважно ќе имаш ти
Кој со перото мериш и премеруваш
Напишија песната
Со зборови милозвучни
Како ѕвон нека одзвонува во ушите
Навистина сакав да пишувам
Со погледот инспирацијата ја барав
Погледнав позади грбот негов
Три гроба видов таму
Седум згазени човечки судбини
Колона од свиткани грбови имаше
Ликовите не им се гледаа
Само шепотот нив се слушаше
Постојано името негови го повторуваа
Перото од рака ми падна
Сила немав да го кренам
Учтиво го одбив
Реков доволно сум богат
Мојот колега по перо е сиромав
Тој за пари секогаш пишува
Ќе ве пронајде по шепотот на безимените.

preuzmite besplatno knjige od Nikodin Cernodrimski iz sledece adrese u pdf formatu

http://sajberpoezia.blog.com.mk/
http://makedonija.blogger.ba/