Ajurveda

milannik1 · **Mr. Bombastic**

AJURVEDA ZA BESMRTNOST Ajurveda, najstariji i nafsavršeniji sistem zdravija poznat u istoriji medicine, poslednjih godina doživljava renesansu u svojoj postojbini Indiji, dok zanimanje zapadnih stručnjaka ubrzano raste sa dostupnošću sve većeg broja informacija o uspesima Ajurvede u tečenju i najtežih bolesti današnjice. Vaiđe, ajurvedski lekari postepeno i pažljivo počinju otkrivati hiljadugodiš-nje tajne o prirodnim sistemima tečenja, a njihova ekspertiza postaje dostupna sve širem krugu pacijenata. "Ajurveda (aju ''život''; Veda ''znanje, nauka'', tj. nauka o životu) oduvek je postojala, i uvek su postojali ljudi koji su je shvatali na svoj način; jedino u odnosu na prvu obuhvatnu sistematizaciju ili poduku - moguće je reći da ima početak." (Čaraka Samhita, Sutra Sthana. 30,24) Ove reči Čarake, jednog od dva najveća eksponenta Ajurvede, gotovo pre 2000 godina, najbolje opisuju stvarnu prirodu Ajurvede. Prema tradicionalnim tumačenjima, principi Ajurvede, zajedno sa svim drugim zakonima prirode, strukturirani su u akaši, transcendentalnom izvoru života, čistom polju kreativne inteligencije. Ovi zakoni prirode sadržani su u Rig Vedi, Sama Vedi, Jađur Vedi i Atharva Vedi, koje predstavljaju osnovu celokupne naučne, umetničke i kulturne tradicije Indije. Većina autoriteta se slaže da je Ajurvede tzv. Upa-Veda. tj. jedan od udova (ogranaka) Veda. svojevrsna elaboracija medicinskih znanja sadržanih bilo eksplicitno, bilo u formi semena u četiri osnovne Vede. Same Vede se od najstarijih vremena prenose usmenom tradicijom u braminskim porodicama sa oca na sina. Smatra se da predstavljaju direktnu intuitivnu spoznaju, neposredno viđenje fundamentalnih zakona prirode na nivou unutrašnje svesnosti mudraca kojem se otkrivaju. Svest rišija (vidovnjaka) otvara se u tom procesu samoj sebi kao dinamičko polje kozmičke inteligencije iz koje izvire celokupna manifestirana kreacija. Podjednako, i zakoni koji upravljaju procesima rađanja i razvoja života, procesi koji organizam izbacuju iz ravnoteže i vode ga u bolest, baš kao i procesi lečenja i ozdravljenja, nalaze se u formi ,,semena" prisutni u okeanu transcendentalne svesti, jedinstvenom polju svih zakona prirode. Rišiji koji su te zakone spoznali, ispevali su ih u formi pojedinih himni Rig. Sama, Jađur i Atharva Vede, gde zajedno sa ostalim zakonima prirode, predstavljaju celinu nacrta arhitekture kozmičkog života. Naročito je velik broj ovih medicinskih spoznaja zabeležen u Atharva Vedi i stoga se Ajurveda smatra upangom (udom) Atharva Vede, njenim važnim pomoćnim delom. Predanje Postoje mnoge legende o nastanku Ajurvede. Prema Čaraka Samhiti (Č. S. I. L), Ajurvedu je prvi obelodanio Brama stvoritelj, otkrivši je Prađapatiju, ocu čovečanstva. Ovaj ju je preneo Ašvinima, a oni Indri, kralju bogova. Predanje kaže da se bolest pojavila kada su moralno savršenstvo i svetost koji su prevladavali u početku vremena, počeli da opadaju: Tada se skratila i dužina života, a ispunjenje života postalo nemoguće ili barem veoma otežano. Uvidevši to, sveti mudraci su se sakupili na padinama Himalaja i počeli da meditiraju: .Kako zaustaviti bolest i uspostaviti zdravlje koje je preduslov za sve duhovne i svetovne poduhvate u čovekovom životu? Jedan medu njima, riši Bhardvađa odluči da se lično uputi Indri koji pristade da mu otkrije celokupnu Ajurvedu, sažetu u svega nekoliko reči. Sveti riši tako spozna ovu ''neograničenu i beskrajnu, večnu i štovanja vrednu nauku" u formi tri aforizma koji sadržavaše znanje o uzrocima (hetu), simptomima (linga) i tokovima (aušadha) svih oboljenja. Kroz ovo znanje Bharadvađa steče besmrtnost, baš kao i drugi mudraci sa kojima podeli tajnu. Jedan medu njima, po imenu Punarvasu Atreja, iz suosećanja i ljubavi prema svim stvorenjima, poduči Ajurvedu svojih šest učenika: Agnivasu, Bhelu, Đatukarnu, Parašaru, Haritu i Kširapanija. Agnivesa prvi napisa traktat o zdravlju i bolestima, a ubrzo zatim i drugih pet učenika. Svoje znanje izložiše pred skupom mudraca kojima je predsedavao Punarvasu, a ovi se složiše da knjige bejahu valjano napisane. Beše to početak primene Ajurvede. Ajurveda danas Veličanstveno zdanje Ajurvede koje je, danas to na osnovu istorijskih izvora pouzdano znamo, nekada postojalo, sačuvano je samo u fragmentima. Međutim, i ovi fragmenti bili su dovoljni da se Ajurveda održi kao celovit i efikasan medicinski sistem, opsežan barem toliko kao i moderna medicina. Ono što je Ajurveda vremenom bila izgubila, odnosi se pre svega na praktičan holistički pristup karakterističan za njenu prvobitnu formu u kojoj su sva četiri nivoa ljudske egzistencije bila simultano tretirana: mentalni, telesni, socijalni i okolinski. Ajurveda je delila sudbinu fragmentacije celokupnog Vedskog znanja kojem pripada. Znanje se tiče života, a život je jedinstven. Ova misao, toliko prisutna u staroj indijskoj filozofiji gubila je na svojoj aktuelnosti u meri u kojoj su se gubile tehnike koje su pružale iskustvo transcendentalne svesti, jedinstvene osnove svega postojećeg. U toku duge istorije, pojedini prosvetljeni mudraci bili su nosioci obnove Vedskog znanja. I Ajurveda bi svaki puta time dobila novi zamah. Jedna takva obnova odigrava se upravo sada. Mudrac, po imenu Mahariši Maheš Jogi, uz asistenciju vodećih ajurvedskih vaidji današnjice - Dr V. M. Dvivedija, vodećeg ajurvedskog stručnjaka za rasajane, Dr B. D. Trigune, predsednika Sveindijskog ajurvedskog kongresa, najvećeg svetskog stručnjaka u umeću nadi-parikša (postavljanja dijagnoze bilo kojeg nadolazećeg ili već postojećeg oboljenja pipanjem pulsa), i dr Balrađ Maharišija, savetnika za Ajurvedu države Andra Pradeš i najpoznatijeg indijskog stručnjaka za identifikaciju i primenu medicinskog bilja, u ovom vremenu je izvršio potpunu restauraciju Ajurvede, u okviru obnove celine Vedskog znanja. Teorija tri doše Koncepti Ajurvede izuzetno su zanimljivi. Jedan od najvažnijih je svakako teorija tri doše. Prema Ajurvedi, u telu funcionišu tri osnovna dinamička principa - vata, pita i kapha. Pojednostavljeno rečeno, zdravlje predstavlja ravnotežu ova tri principa, a bolest - poremećaj ravnoteže. Svaka se bolest pri tom posmatra ne samo simptomatski, već i u odnosu na poremećaj doša (predominaciju ili manjkavost pojedinih doša). Ovo čini zapravo suštinu dijagnoze i tretmana u Mahariši Ajurvedi. Simptomi su samo površinski aspekat oboljenja, a poremećaj doša - osnovni. Stoga se ajurvedski lekari prevashodno usmeravaju na postizanje ravnoteže između doša, a tek sekundarno na eliminaciju simptoma. Ova ravnoteža se uspostavlja primenom isključivo prirodnih preparata i lekova koji se izrađuju od biljaka dostupnih, idealno, na domaćem području, kao i različitih minerala i metala. Za razliku od lekova koje nudi savremena medicina, a koji redovito imaju i izvesne štetne popratne posledice, ajurvedski lekovi su potpuno neškodljivi - mnoge zdrave osobe ih koriste kao tonike, za stimulaciju pojedinih funkcija. Pravilnoj ishrani pridaje se izuzetan značaj u procesu ozdravljenja. Smatra se, naime, da svaka namirnica potiče na aktivnost jednu od doša. Još je važnije da ishrana bude prilagođena individualnoj konstituciji svakog čoveka. Pri tom se u obzir .uzimaju starost, snaga probave, vreme dana, godišnje doba, poreklo i stepen čistoće namirnica i pića, kao i njihove prikladne kombinacije, način pripremanja hrane, okolina u kojoj se jede, aktivnost posle obroka i dr. Zdravlje je celina I dok se moderna medicina bavi bolešću, Ajurveda stavlja naglasak na očuvanje i unapređenje zdravlja, a lečenja se, koje je izuzetno efikasno, poduhvata samo onda kada su preventivna sredstva iscrpljena. U staroj ajurvedskoj terminologiji za pojam zdravlja se koristio termin "svasta", tj. , celina. Život se posmatra kao celina - jedinstvo duhovne, telesne, ponašajne i okolinske sfere bilo je potpuno sagledano. Za Maharišijevu Ajurvedu, koja se zasniva na izvornim principima izloženim u Čaraka Samhiti i Susruta Samhiti, karakterističan je tzv. četverostruki pristup zdravlju: sa nivoa svesti, sa nivoa tela, sa nivoa ponašanja i sa nivoa okoline. Mentalni aspekat Maharišijeve Ajurvede predstavlja tehnika Transcendentalne Meditacije, jednostavan mentalan postupak koji omogućuje da se svest pojedinca na sistematski način profini i konačno, u iskustvu čiste transcendentalne svesti, poistoveti sa jedinstvenim poljem svih zakona prirode, temeljnim nivoom zdravlja i kreativnosti u čoveku i prirodi. U ovom stanju, duh je savršeno miran, a telo prima dubok odmor. Ovaj duboki odmor omogućuje oslobađanje nagomilanih stresova koji predstavljaju, prema savremenim medicinskim shvatanjima, osnovni faktor pojave psihosomatskih, bolesti - više od tri četvrtine svih hrohičnih oboljenja od kojih boluje čovek na početku trećeg milenijuma. Više od 700 naučnih istraživanja izvršenih u preko 200 istraživačkih institucija širom sveta, potvrđuju efikasnost ove metode u lečenju i ublažavanju brojnih psihosomatskih smetnji, uključujući anginu pektoris, bronhijalnu astmu, visoki krvni pritisak, reumatoidni artritis, nesanicu, migrene i dr. Nedavna istraživanja američkih naučnika, Aleksandera, Dejvisa, Njumena i Čandlera sa Harvardskog univerziteta, jasno su pokazala da program Transcendentalne Meditacije i TM-sidhi program (napredni postupci za razvoj svesti), direktno obrću proces biološkog starenja! Valas je našao da je stepen obrtanja starosti direktno srazmeran dužini prakse meditacije - nađena prosečna razlika između hronološke i biološke starosti iznosila je 12 godina. Pojedini ispitanici na fiziološkim i psihološkim testovima bili su čitavih 24 godine mlađi od svoje stvarne starosne dobi! Drugi važan pristup Maharišijeve Ajurvede zdravlju, odvija se posredstvom tela. Kao što smo već rekli, Ajurveda poklanja veoma veliku pažnju ishrani. Uz to, Maharišijeva Ajurveda sadrži specijalne dijetetske i fizikalne postupke za uklanjanje nečistoća, tzv. panćakarma tretman (pet vidova pročišćavanja tela), kao i primenu biljnih i mineralnih preparata, tzv. rasajana. U jednom ranijem eksperimentu na 157 pacijenata, podvrgnutih panćakarma tretmanu, 80% ih je pokazalo jasne znakove podmlađivanja. Ovi nalazi predstavljeni su na Osmom svetskom kongresu Međunarodnog udruženja za psihosomatsku medicinu. Osim čišćenja tela od grubih nakupljenih nečistoća, panćakarma priprema fiziologiju za primanje i maksimalno iskorišćenje - rasajana, posebnih dijetetskih dodataka. Njihova svrha je da ojačaju integritet organizma i podupru vitalnost i dugovečnost. Znanje o rasajanama - znanje o podmlađivanju i revitalizaciji, predstavlja vrhunski deo Ajurvede. Rasajane se pripravljaju nizom krajnje usavršenih i profinjenih postupaka koji, prema Ajurvedskim stručnjacima "inteligenciju u materiji oživljavaju do najvišeg stepena, prenoseći holistički, usklađujući i vitalizirajući uticaj njenih sastojaka do svake ćelije, tkiva i ograna u telu". Treća karakteristika Maharišijeve Ajurvede jeste pristup zdravlju putem ponašanja. U tom smislu, propisuje se obuhvatan, niz pravila i postupaka zasnovanih na promenjivom načinu funkcionisanja prirodnog zakona tokom različitih doba dana, godišnjih doba, doba života u odnosu na različita klimatska i geografska područja. Sve preporuke, međutim, prilagođene su individualnoj konstituciji s ciljem da se fiziologiji omogući da se uspešno prilagodi neprestanim varijacijama u unutrašnjoj i spoljnoj sredini. Kolektivno zdravlje Socijalna medicina zasniva se na činjenici da je svaki pojedinac deo celovitog društvenog miljea. Zdravlje pojedinaca je neposredno uslovljeno društvenim, ekonomskim, tehnološkim i ekološkim ustrojstvom sredine u kojoj žive. Ovi faktori deluju kroz životni standard, komunalno zdravstveni sistem, organizaciju rada, običaje, navike, socijalne pritiske, zagađenost okoline itd. koji ostavljaju duboke tragove u psihi i telu čoveka. Svi ovi i drugi vidovi društvene prakse imaju svoj supstrat u nivoima kolektivne svesti koji ih određuju. Stoga, Maharišijeva Ajurveda nastoji izazvati pročišćavajući uticaj u kolektivnoj svesti i uspostaviti spontane evolucionarne trendove u životu društva. Više od 40 dobro kontrolisanih socioloških studija ukazuju da je ovo moguće, ukoliko 1% individua određenog populacionog sistema redovito uspostavlja stanje nulte entropije unutar sopstvene svesnosti, generirajući istovremeno red u kolektivnoj svesti društva u kojem žive. Za isti efekat dovoljan je svega kvadratni koren iz 1% od ukupne populacije pod uslovom da Maharišijevu tehnologiju jedinstvenog polja (TM i TM-sidhi tehnike) praktikuju istovremeno i na jednom mestu. Tako su npr. Orm-Džonson i Gelderlus (1984) i Riks, Lenford i Strajker (1985) utvrdili smanjenje smrtnosti beba, smanjenje incidencije niza infektivnih oboljenja - kao što su tuberkuloza, encefalitis, hepatitis A i B, kožno-veneričnih oboljenja, kao i stope smrtnosti uzrokovane saobraćajnim nesrećama, zatim drastično smanjenje potrošnje alkohola, smanjenje broja razvoda i dr., u toka perioda u kojem je kvadratni koren iz 1% (1600) populacije SAD na Maharišijevom internacionalnom univerzitetu u Ajovi, SAD prakfikovao ovu tehnologiju za razvoj svesti. Mahariši kaže da je ''zdrav svet - miran svet" Prema njemu, da bi se ostvario globalni efekat svetskog mira, biće potrebno svega nekoliko grupa od po 8000 ljudi, na različitim mestima u svetu, koji će permanentno pročišćavati kolektivnu svest čovečanstva i održavati potrebnu koherenciju da bi svi tokovi individualnog i kolektivnog života svuda i uvek tekli u skladu sa svim zakonima prirode.

ako neko zna nesto vise o ovome neka napise, ja znam samo ovo sto sam naso i nesto malo sto sam cuo na tv-u...

preuzeto sa:
http://magija.12.forumer.com/a/ajurveda-za-besmrtnost_post191.html