Bar :: www.domaci.de

Gogash86 · Početnik Domaćeg.de

Cim sam vidio da se Budva sakti morao sam postavit i Bar! Neka skidaju admini ako im ne odgovra, ali moram da ukazem na cinjenicno stanje! Ljudi Bar i okolina Bara mnogo je ljepsa nego Budva! Budva je jedan prenatrpan grad, koji je bez ikakvog plana i reda sagradjen i balgo receno u ocajnom je stanju!
A svi koji zele da preko neta upoznaju Bar malo vise, mogu to uraditi na preko site-a www.baronline.com ili foruma koji se nalazi a adresi www.montenegrina.com/bar
Ima podosta informacija i sve sto Vas zanima a vezano je za Bar mozete naci tu!
Budva smara! :evil:

pinkie · Prijatelj foruma

Da je zivota u Baru bilo jos u praistoriji, potvrdjuju arheoloski nalazi iz starijeg neolita. Materijalnih ostataka iz ilirskog doba ima svuda u barskoj opstini. Pretpostavlja se da se Bar, kao obnovljeni rimski kastel, ANTIPARGAI, pominje u VI vijeku, a prvi put se ime grada sa sigurnoscu navodi u X vijeku, kao ANTIBAREOS.

Iako se sa slovenizacijom pocelo prilicno rano, nije jasno kada je grad prvi put mogao doci u ruke dukljanskih vladara, mada se moze pretpostaviti da je to bilo vec u IX vijeku. Mnogi od dukljanskih vladara morali su boraviti u Baru - Mihailo, recimo, prvi dukljanski kralj koji je u Baru dobio priznanje kraljevske titule i Bodin, koji je ustolicio Barsku nadbiskupiju. Padom Duklje, sjediste episkopije se seli u Bar. U tom periodu, Duklja vodi snazne borbe sa susjedima - Vizantijom i Samuilovom ”drzavom juznih Slovena�, pri cemu je najistaknutiji od dukljanskih vladara knez Vladimir, sa sjedistem u Krajini pored Bara. Da bi se Duklja potpuno oslobodila presije Vizantije, sin Vojislavljev - knez Mihailo, trazi i dobija kraljevsku krunu iz Rima, 1077. godine i to je, za istoricare, zvanican pocetak odvajanja Duklje od vizantijske vlasti. Nesto kasnije, na molbu Mihailovog sina, Bodina, 1089. Papa ustolicava Barsku arhiepiskopiju.

Vizantija ponovo vlada Barom od 1166. do 1183. godine, kada je uslijedio prodor Stefana Nemanje, koji je razorio primorske gradove, ukljucujuci i ”slavni grad Bar�, pripajajuci Zetu svojoj drzavi - Raskoj. Od 1443. do 1571. godine ovim prostorom vladaju Mlecani. Tokom srednjevjekovlja, Bar je bio srediste juznojadranskog pomorja, grad-drzava koja je imala grb, zastavu, Statut i kovani novac. Turci su Bar zauzeli 1571. godine i u njihovim rukama bio je do 1878. godine.

Italijanski naucnik i jedan od pionira u bezicnoj telegrafiji, Guliermo Marconi uspostavio je 3. avgusta 1904. godine radio vezu izmedju Bara i Barija, da bi 1908. godine, bila pustena u promet prva zeljeznicka pruga u ovom dijelu Balkana, od Pristana uz Sutorman do Virpazara. Prva elektricna centrala proradila je 1913. godine.

Trinaestog jula 1941. u barskoj opstini zapoceo je ustanak protiv okupatora, koji se prvim pucnjevima oglasio u barskom (Vir, Misici) i cetinjskom okrugu.

pinkie · Prijatelj foruma

Obala barskog podrucja je pretezno kamenita i strma, sa uvalama, zatonima, strmim klifovima i zalovitim obalnim rubom. Nema ostrva i skoljeva, te je obala izlozena talasima, najvise onim koje podizu jugo i maestral, veoma razudjena, sa mnostvom karakteristicnim zalova, nastalim donosenjem materijala iz rijeka ili dejstvom talasa. Duzina obala pogodnih za kupanje na barskom podrucju je zvanicno 4,946 metara, mada tu duzinu, zarad mnogobrojnih zaliva treba uzeti uslovno.

Obala barskog podrucja pruza se od rta Stolac, zaliva Pecin, rta Canj (rt ima naziv i ”Kotrobanja�), i uvale Canj, koja se nalazi izmedju hridi Velja Ponta i rta Sapavica.

U uvali Canj nalazi se plaza, pokrivena sitnim pijeskom i sljunkom, duzine 797 m. Jugoistocno od Canja nalaze se brda Veligrad i Haj-Nehaj. Obala od rta Sapavica do Crnog rta je strma, sa uvalama Maljevik i Strbine. Jedina plaza je u uvali Perazica plaza, ispod Crvenog brega. Plaza u Maljeviku kamenita je, sa strmom obalom. Jugoistocno je kamenita Spicanska crvena plaza.

Pjeskovita plaza u Sutomoru je lucnog oblika, duzine 1.070, sa povrsinom 27.820 m2. Rt Ratac je obrastao biljnim rastinjem i sluzi kao rekreativni lokalitet Bara. Ispod njega je zal sa nudistickom plazom. Izmedju rta Ratac i brda Volujica nalazi se polukruzni Barski zaliv. Obalu tvori sljunkovito-pjeskoviti nanos kojeg su donijele rijeke. Istocno od hridi Djonov krs, izmedju strme i stjenovite obale i zaravni Crvanj, nalazi se barska Crvena plaza. Pokrivena je sitnozrnim sljunkom i pijeskom crvenkaste boje, sto joj daje posebnu vrijednost. Izmedju Sutomorske i plaze na Zukotrlici nalazi se veliki broj malih plaza i zalova - plaza hotela ”Inex-Zlatna Obala�, Ratacka mala, Bijela plaza, Kadice, ”Porusena kuca�, ”Soferska�...

Velika plaza na Zukotrlici pokrivena je kamenitim i krupnozrnim pijeskom nanosa rijeke Zeljeznice. Ona je na uscu natalozila materijal, koji su talasi rasporedili obalom Zukotrlice i Madzarice. Priobalje je sumovito.

Gradska plaza na Topolici se smanjila izgradnjom luke i marine. Priobalni dio, od rijeke Zeljeznice, pokriven je kamenitim materijalom, a ispred hotela ”Topolica� i dvorskog kompleksa sitnim sljunkom i pijeskom koji je nasut dubljenjem luckog basena. Barski zaliv je, sa morske strane, zatvoren dugackim, sada skoro golim grebenom brda Volujica, koji Luku stiti od morskih talasa. Iza rta Volujica nalazi se zaklonjena i tesko pristupacna kamenita plaza Val od Bigovice, sa izuzetno cistom vodom. Izmedju Vala od Bigovice i rta Skocivuk nalaze se dvije male uvale, sa plazama - Crvene stijene (Crvene pecine, Velika i Mala stijena). Jugoistocno je Ujtin-potok, a ka zalivu Mrko(je)vici obala je strma, sa stijenama i klifovima izmijenjenim direktnim udarcima juznog vjetra.

Prva plaza nakon Ujtin-potoka je u uvali Mali pijesak, zatim idu Trlila do hridi Velji Kamen, pa Veliki pijesak koji se prostire do rta Meret. Obala je razudjena i odlikuje se zivopisnom suptropskom vegetacijom. Plaza Veliki pijesak je duga 298 m, s povrsinom 8.046 m2, kamenita i odlikuje se cistom i bistrom vodom.

Od rta Meret do rta Komina nalaze se dvije uvale - Pod Meret i Pod Crnjaku sa istoimenim plazama. Uvala Pod Crnjaku je omedjena rtom Komina, od koje ide uvala Pod Klacinu, hridom odvojena od Uvale maslina (Utjeha, mrko(je)vicki naziv - Breg mora). Izvanredna plaza Uvala maslina (Utjeha) je nacinjena od zuckastih i bjelicastih krecnjaka, dolomita i flisnih sedimenata i zavrsava se rtom Ademov krs. Od ovog do rta Karastanovog proteze se uvala Paljuskovo, sa istoimenom plazom, a jos juznije je Uvala hladna i zal Peskic.

pinkie · Prijatelj foruma

Osnovna namjera razvoja kulture u Baru jeste da u svim programskim segmentima, pored umjetnika iz Crne Gore gostuju i umjetnici iz drugih zemalja, kako bi se potvrdila misao da umjetnost ne poznaje granice.

Najveci dio kulturnih aktivnosti je vezan za Kulturni centar. U sastavu centra se nalaze:
- Dom kulture «Vladimir Popovic Spanac»
- Narodna biblioteka i citaonica «Ivo Vuckovic»
- Zavicajni muzej Bar

Danas Kulturni centar egzistira kao kompleksna institucija kulture u cijem sastavu se nalaze i Umjetnicka galerija «Velimir A. Lekovic» i Stari grad Bar.

Od kulturnih institucija, turisticki bedekeri navode slijedece: Kulturni centar Bar, Dom kulture ”Vladimir Popovic Spanac�, Zavicajni muzej - Dvorac kralja Nikole, Narodna biblioteka i citaonica ”Ivo Vuckovic�, umjetnicka galerija ”Velimir A. Lekovic� u Baru i dvije privatne umjetnicke galerije - ”Vir� u Virpazaru i ”Vega� u Baru.

Od ”manifestacija koje vrijedi pogledati� - ”Barski ljetopis� (multimedijalni festival raznovrsnog kulturnog sadrzaja), ”Internacionalni TV festival� (smotra TV ostvarenja), ”Susreti pod Starom maslinom� (manifestacija posvecena djecijem i stvaralastvu za djecu), ”Dani Skadarskog jezera� (manifestacije razlicitog karaktera, mahom smotra vina i ukljeve), kao i ”Plivacki maraton� (na relaciji Sutomore - Bar) i ”Port Cup� (medjunarodni odbojkaski turnir za zene).

Bar je grad sa, procentualno, najvise objavljenih knjiga po glavi stanovnika u Crnoj Gori - autori su, mahom, clanovi Knjizevnog kluba Bar i Udruzenja ”Ars Antibari�.

Registrovanih i kategorizovanih nepokretnih spomenika kulture na podrucju barske opstine ima 32.

U prvoj kategoriji je Stari grad Bar, u drugoj su ostaci trikonhosa na Topolici, Ratacka opatija, manastiri Precista krajinska (Ostros), Starcevo, Moracnik i Beska (ostrva na jezeru), crkve sv. Dimitrija (Nehaj), sv. Tekle (Sutomore), sv. Roka (Spic), sv. Atanasija (Sotonici), sv. Petke (Susanj), utvrdjenje Nehaj i kompleks dvorskih objekata na Topolici.

Treca kategorija obuhvata stari bunar (Ostros), carsiju i podgradje oko bedema (Stari Bar), crkve sv. Mucenika Eustahija (Tomici), sv. Jovana i sv. Arhandjela Mihaila (Sotonici), sv. Nikole (Mikulici), sv. Petke (Sotonici), sv. Ilije (Velje selo), sv. Katarine (Ravanj), sv. Vraceva (Komina), utvrdjenja Besac i Grmozur, manastire Donji Brceli, Gornji Brceli i Orahovo, podvodni lokalitet Zaliv Bigovica, zgradu monopola duvana (Pristan) i rodnu kucu Jovana Tomasevica (Gornji Brceli).

pinkie · Prijatelj foruma

SPOMENICI NOVOG BARA

Izuzmemo li desetak bisti narodnih heroja podignutih u vrijeme SFRJ, zatim cuveni starobarski Spomenik oslobodiocu nastao od fragmenata kamene plastike jos za dinastije Petrovic, kao i kip podignut u cast 13. jula u Virpazaru, barsku opstinu danas krasi pet spomenika - cetiri na Topolici i jedan u Ostrosu.

Najupecatljiviji, ujedno i onaj koji je izazvao najvise polemika, znatno prije samog postavljanja, je spomenik koji se nalazi u samom centru grada, na glavnom gradskom trgu izmedju palmi. Ovaj impresivni kip koji predstavlja kneza Vladimira radjen je u bronzi i djelo je akademskog vajara Nenada Soskica, Baranina. Lik na spomeniku prestavlja umjetnikov dozivljaj starih tekstova, njegova razmisljanja o covjeku koji je u takvom vremenu bio... ”vanredni duhovnik i vanredno veliki covjek�. No, s obzirom da je dukljanski knez Vladimir pogubljen u 33-cem ljetu zivota, stanovnistvo Bara je sasvim opravdano komentarisalo da je lik na skulpturi prestar za covjeka tih godina. ”Sitnica� koja ovu skupturu, a samim tim i Bar, cini posebnom je naziv koji zapravo zvanicno i ne postoji. Jos prije nego je rad na spomeniku zavrsen, postavilo se pitanje o imenu lika koji je izvajan. Bilo je onih koji su tvrdili da je jedino pravo ime, koje treba da stoji na postolju, sv. Vladimir Dukljanski, drugi su tvrdili da ”moze da stoji samo kralj Jovan Vladimir”, treci su objasnjavali da u pravoslavnoj crkvi nema kipova svetitelja, te da ne moze u nazivu stajati ”sveti�, a cetvrti... Svako je imao svoje misljenje, dnevno-politicka desavanja i ovdje su uzela svoj danak, tog novembra 2000. godine, te je nadjeno solomonsko rjesenje koje je trebalo smiriti uzburkale strasti. Zato spomenik na gradskom trgu jos uvijek stoji bez natpisa.

Ispred zgrade tzv. ”crvene banke� postavljen je istog dana, na Dan Bara 2000. god. ”Molitvenik�, kamena skulptura (u cijim se supljinama nalaze djelici ogledala), djelo Vladana Martinovica, vajara koji zivi u Arandjelovcu. I ovaj spomenik predstavlja poklon autora rodnom gradu, a prvobitna je zamisao bila da se postavi uz stazu koja pored parka povezuje ulicu Jovana Tomasevica i gradski korzo. Na insistiranje vajara, instalirana je na novoj lokaciji, jer ”tamo bi bila potpuno neupadljiva i niko na nju ne bi obratio paznju�.

Zanimljiv je kuriozitet da su, kao i u prethodna dva slucaja, istog dana u dva dijela opstine postavljene jos dvije skulpture - ”Jelen�, radjen u gvozdju, rad akademskog slikara i vajara iz Zemuna, Ljubomira Lackovica, i ”Skenderbeg�, autora Skendera Kraje.

U naselju Bjelisi, poznati barski kolekcionar Pedja Marinovic svecano je, 15. avgusta 2001. god, u maslinjaku pored kuce instalirao gvozdenu skulpturu ”Jelen�, koja, po rijecima ponosnog vlasnika, ”odlicno korespondira sa okruzenjem�. To je, osim eksterijera kuce Soskica u Susanju, prva skulptura izlozena u dvoristu privatne kuce u barskoj opstini.

Istog dana u dvoristu OS ”DJerdj Kastrioti Skenderbeg” u Ostrosu postavljen je spomenik Skenderbegu. Skender Kraja, vajar koji zivi i radi u Skadru, autor je biste znamenitog albanskog junaka. Kip sa zastrasujuce ostrim crtama lica, napravljen od livenog gvozdja i pozlacen, za kratko je vrijeme postao trade-mark ovog mjesta kraj Skadarskog jezera. Bista je, takodje, poklon autora, a postament je izliven zahvaljujuci donacijama iseljenika iz ovog kraja koji zive u SAD i Njemackoj.

Posljednji od spomenika postavljen je na Dan Bara, 24. novembra 2001. godine. Bista kralja Nikole, visine 80 cm, takodje je djelo Nenada Soskica. Po zajednickoj ideji autora i ljudi iz Muzeja, skulptura je postavljena u parku Dvorca kralja Nikole. Na zalost, ova je bista postala sredistem paznje crnogorske javnosti vise zbog konstantnog rusenja nego zbog estetskih kvaliteta koje nesporno posjeduje.

pinkie · Prijatelj foruma

PONOS CRNOGORSKE FLOTILE
Nije malo podmorsko blago koje se, u vidu brodskih trupova, ostataka amfora, posudja i novcica nadjenih na pjeskovitom dnu, nalazi u podmorju barskog basena. Medjutim, najvaznija podmorska destinacija Crne Gore svakako su ostaci ”Rumije�, jahte kralja Nikole, potopljene 2. marta 1915. godine. ”Rumija� zauzima jedno od najvaznijih mjesta u pomorskoj istoriji Crne Gore u XX vijeku, bila je ponos crnogorske flotile. Ovaj je brod obavljao akcije odsukivanja i spasavanja drugih brodova, prevozio putnike, hranu i pomoc u najodsudnijim trenucima crnogorske istorije, aktivno ucestvujuci u balkanskim ratovima.

”Rumija� je bila jahta na paru, na vijak, sa dva jarbola, duga 47,78 metara, a siroka 6,10 metara. Kupio ju je sultan Abdul Hamit u Engleskoj i darivao knjazu Nikoli, kao osmu od deset jahti. Pod imenom ”Zaza�, ladja je sa turskim mornarima stigla pod Pristan 1. januara 1905. godine, da bi je crnogorska posada preuzela dva dana kasnije, 3. januara. Dva dana kasnije, sa prvim tovarom od 15 tona ugljena, nova knjazeva jahta je otisla za Boku Kotorsku i usidrila se u Meljine. Prvih mjeseci, ”Zaza� je vozila kraljevsku porodicu od Kotora do Albanije (23. marta je knjaz Nikola sa nje svecano otvorio radove na gradnji lukobrana u Baru), a u toku voznje prijestolonasljednika Danila rijekom Bojanom, 28. jula 1905. godine, odluceno je da jahta promijeni naziv u ”Rumija�. Na palubi ”Rumije� su posljednje dane proveli, januara 1908. godine, tesko bolesni knezevici Stanislav i Stevan (Stanislav je umro u Kotoru 4. januara, a Stevan 1. marta u Cannesu).

Od 3. januara 1905. god, do 14. januara 1912. godine na jahti je zapovjednik bio kapetan Niko Jankovic iz Igala, odlikovan nekoliko puta, komesar pri ”Compania di Antivari�. Od 1912. godine do potapanja, jahtom je, u slavnim danima, zapovijedao kapetan Ivo DJokic iz Bara. Na ”Rumiji� se 1910. godine neko vrijeme nalazio kapetan DJelalic, najvjerovatnije prilikom odsustva ili bolesti zapovjednika. Upravitelj stroja je 1905. godine bio Labud Nut iz Turoka, 1910. godine tu duznost je obavljao Stefan Ingriz, a tri godine docnije Ivan Richter. Posada je brojala 14 ljudi.

Jahta ”Rumija� je u Balkanskom ratu saradjivala sa kopnenom vojskom u Italiji i prevozila potrebni ratni materijal. Iskrcavala je, osim toga, u Medorvi, srpsku vojsku sa grckih transportnih brodova. Na juznom dijelu Jadrana, u to vrijeme, jahta ”Rumija� bila je jedini nenaoruzani brod, koji je mogao tegliti ladje sa hranom, pa je time veca bezobzirnost austrougarske komande, sto je poslije visednevnog progona avionima, podmornicama i torpiljerkama, 2. marta 1915. godine, unistila ”Rumiju� na vezu u Pristanu. Dvije od pet austro-ugarskih torpiljerki prekinule su sidrene lance, povukle jahtu od lukobrana i torpedovali oko 150 metara od glave luke, u pravcu vile ”Topolica�, u 3:45 izjutra. Tako je nestala posljednja jahta posljednjeg crnogorskog suverena.

”Prvi put sam sisao do �Rumije� sredinom 1973. godine - kaze za Publiku najcuveniji barski ronilac Slobo Krnja Lekic - Bila je potpuno ocuvana, lezala je na mulju uspravno, u polozaju kao da je usred plovidbe. Drvenarija, odnosno komandni most je bio u odlicnom stanju. Negdje u isto vrijeme, do olupine je sisao cuveni inzenjer i ronilac, pokojni Mika Munja, i u mulju nasao kupastu gomilu, obraslu algama. Bio sam kod njega kad je poceo ciscenje, lagano je skidao sloj po sloj, pocela su da se naziru cirilicna slova - �RUMIA�, a gomila je dobijala oblik. Bilo je to pramcano zvono sa znamenite jahte. Nakon sto je Mika umro, to zvono, vazan dokument crnogorske istorije, ostalo je u posjedu njegove kceri koja danas zivi u Novom Sadu. Bilo je rijeci o tome da se zvono preda princu Nikoli II Petrovicu, postoji mogucnost i da Muzej dodje u posjed te relikvije crnogorskog pomorstva, no, zasad, sve je u domenu akcije pojedinaca. Nikako da drzava stane iza ovog i takvih projekata�.

Brod ”Rumija�, tacnije - njegova olupina, jedan je od rijetkih podvodnih objekata koji se od 1967. god. nalazi pod zastitom Republickog Zavoda za zastitu spomenika kulture. Medjutim, otkako su preduzete mjere za njegovu zastitu, gotovo nijedna strucna ekipa nije obisla ovaj vazni podvodni spomenik crnogorske pomorske istorije, koji cijelih 77 godina lezi na dnu barske luke.

”Posljednji put sam posjetio olupinu sredinom devedesetih i zatekao stravicnu sliku. Pricalo se po Baru da je bilo �istrazivackih ekspedicija� i da su stvari iznosene s morskog dna, ali tako nesto ni u snu nijesam mogao ocekivati. �Istrazivaci� su skinuli sa �Rumije� sve sto se skinuti moglo, a nemar �strucnih� ljudi je dokrajcio posao. Nije bilo vise brodskih prozora, mesingani djelovi parne masine poskidani, drvenarija unistena, a od bilo kakvog predmeta koji je pripadao kraljevskoj porodici nije bilo ni traga, ni glasa. Jedino sam u opustosenom truplu nasao metak kalibra 45, na kome je pisalo �Vojna radiona Cetinje 1908� i prekidac za struju u obliku skoljke�.

Prilikom prosirenja basena Luke Bar, trup ”Rumije� pokazao se kao ozbiljna smetnja, kako radovima na izgradnji, tako i manevrisanju brodova pri uplovljavanju u barski porat. U konsultaciji sa Zavodom za zastitu spomenika kulture, usaglasena je najjeftinija i najjednostavnija solucija rjesenja problema - brod ostaje tu gdje je, a oko njega ce biti obavljeno bagerisanje da bi brodovi veceg gaza mogli normalno manevrisati. Ovakvo se rjesenje docnije pokazalo katastrofalnim.

Naime, spomenik od kulturne vrijednosti ostavljen je na sredini basena naprometnije luke, cime mu je potpuno onemogucen pristup. Brodske elise su u medjuvremenu podizale tone mulja koji je zatrpavao brod, pa je oko njega maksimalno smanjena vidljivost, sto je onemogucilo snimanje, dokumentovanje i kontrolu.

Olupina je u prvo vrijeme bila obiljezena, pramac i krma sa po jednom bovom, ne bi li je brodovi obilazili, ali, kako niko nije kontrolisao plutace, iznad jahte je nestala svaka oznaka. Rezultat je potpuno unistenje broda od strane tankera, koji su se na njega nasukivali, i preko njega bacali i dizali sidra.

”Tokom snimanja TV-serija �Podvodni svijet Crne Gore� i �Tajne juznog mora� obisao sam olupinu �Rumije� desetak puta� - istice Dusan Varda, beogradski reditelj i profesionalni ronilac - ”Prema napravljenim biljeskama, brod lezi orijentisan u pravcu Istok - Zapad, 80 metara od glavnog lukobrana, na dubini od samo 11-12 metara. Od trupa je ostalo samo metalno korito, tri metra visine, dok je u mulj �Rumija� potonula samo do rama osovinskog voda. Kompletna drvena nadgradnja - jarboli, kabine, komandni brod, paluba - zbrisani su kobilicama i sidrima velikih brodova...�

”Pet metara od pramca, i na dva mjesta na sredini, cak je i metalno korito presjeceno odozgo nadolje, pa je ono samo uslovno jos u jednom komadu. Potpalublje i masinsko odjeljenje su toliko unisteni da se tesko moze utvrditi sta je gdje. Od 22 brodska prozora, ostala su samo tri. Iz bezoblicne hrpe lima izdvajaju se samo pramcano vitlo sa mehanizmom i velika cetvorokraka brodska elisa� - prisjeca se obilazaka ”Rumije� Varda.

Nasi su sagovornici slozni u mogucnosti da su negdje unutar Luke u mulju dva brodska sidra, koja su za vrijeme potapanja jahte bila odvojena od trupa, jer su lanci presjeceni, te su ostala na mjestu ukotvljavanja, medjutim, po izjavama luckih zvanicnika, veliko sidro ”Rumije� je upravo ono koje se nalaze ispred hotela ”Sidro� u Baru. Veliki broj eksponata sa najljepse kraljeve jahte danas se nalazi u privatnim kolekcijama u Baru i crnoj gori, a neki od predmeta su prokrijumcareni iz zemlje, iako je to strogo kaznjivo zakonom.

Takodje, valja istaci da jedini raspolozivi upotrebljivi video i foto-snimci olupine ”Rumije�, poticu iz serije ”Podvodni svijet Crne Gore�. Napravljeni su tokom sankcija, kada u Luci nije bilo brodova, i kada je u luckom basenu ostvarena neponovljiva bistrina i prozirnost vode.

pinkie · Prijatelj foruma

a evo i nekih predivnih slika uzetih bas sa predlozenog sajta Wink

pinkie · Prijatelj foruma

evo jos lepih slika..za uzivanje...

pinkie · Prijatelj foruma

a ovo je centar Bara

pinkie · Prijatelj foruma

a ovo je takodje centar i citaona

pinkie · Prijatelj foruma

a ovo je jos par divnih slika setalista...

id_75 · Početnik Domaćeg.de

Bar je nacistiji grad u Crnoj Gori...
Cinjenica da definitivno nije "shiki-miki" grad kao sto je Budva ali vredi ga obidji...