Lečenje u barokomorama

barocentar · Početnik Domaćeg.de

Barokomora je medicinski uređaj koji osigurava boravak u sredini povišenog pritiska u odnosu na normalni atmosferski pritisak od jedne atmosvere, čime se postiže niz fizoloških, po organizam povoljnih dejstava 100% kiseonik kojim je ispunjena barokomora u toku procesa lečenja.

Šta se događa u barokomori?

Pacijenti ulaze u barokomoru, koja izgleda kao kosmonautska kapsula , i “zarone”, naravno u suvim uslovima u proseku od 10 do 20 metara dubine i tako dobiju svoju dozu kiseonika potrebnu za lečenje.

U barokomori se provodi HBO ili hiperbarična oksigenacija što znači da pacijenti (u proseku) sat vremena ili više udišu 100 % medicinski kiseonik u uslovima povećanog pritiska okoline, i to ponavljaju svaki dan u proseku 10-15 dana.

Ovom metodom lečenja, omogućeno je povećano rastvaranje gasova u tečnostima, u ovom slučaju kiseonika u krvnoj plazmi .

Zato za prenos kisieonika više nisu važna samo crvena krvna zrnca (eritrociti) , već i krvna plazma. Dok pacijent boravi u barokomori i udiše 100% medicinski kiseonik, njegova krv obogaćuje sa do 20 puta( ili 2000%) više kiseoniika.

Rezultati lečenja intenzivnom oksigenacijom su ne samo trenutni već i trajni i zato gotovo da nema većeg medicinskog centra u svetu koji nema barokomoru ili sistem barokomora. Procena je da ih je u svetu između 12.000 i 15.000, a najviše u Rusiji, Kini, SAD-u, Velikoj Britaniji, te Francuskoj.

Indikacije za lećenje u barokomori

Navešću samo neke od značajnih učinaka HBO (od preko 30 do asada poznatih):

1.-otklanjanje nedostatka kiseonika u tkivima (hipoksija);
2.-stvaranje novih, zdravih krvnih sudova (neoangiogeneza) koji preuzimaju cirkulaciju od oštećenih;
3.-pojačanje energetskih procesa u ćelijama (energogeneza); -uravnoteženje razmene materija u ćelijama, uklanjanje toksina i produkata trovanja;
4.- imunostimulacijsko delovanje;
5.-antibiotski učinci i brojni drugi.

Najčešći pacijenti koji se leče hiperbaričnom oksigenoterapijom su:

1.dijabetičari s dijabetesnim stopalom i drugim komplikacijama (retinopatija - slabovidnost, polineuropatija, angiopatija, nefropatija),
2.bolesnici s hroničnim ranama bilo kog porekla, posebno s Buergerovom bolešću, arterijskim ulkusom i sličnim promenama,
3.osobe s osteomijelitisom (gnojenje kostiju),
4.osobe koje su iznenada izgubile sluh ili vid,
5.pacijenti s zapaljenskim bolestima creva, npr. Crohnovom bolešću, ili ulceroznim kolitisom.
6.pacijenti nakon preležanog srčanog i moždanog infarkta
7.pacijenti sa brojnim komplikacijama nakon povreda i operativnih zahvata ali i pacijenti u pripremi za složene hirurške intervencije u ortopediji, vaskularnoj, plastičnoj , kardiohirurgiji i drugim granama hirurgije.
8.pacijenti zatrovani CO, dimom i drugim po organizam štetnim isparenjima.
9.pacijenti sa anemijom i teškim iskrvarenjima.

Maligne bolesti se ne leče u barokomori. Ali zato velikom broju pacijenta HBO smanjuje neugodne nusefekte radioterapije. Kod takvih se bolesnika najčešće primjenjuje radioterapija s manjom dozom zračenja u kombinaciji s lečenjem u barokomori. Ukoliko osoba pati od radijacijske bolesti, i odnosno ako je primila veće doze zračenja i drugih komplikacija radioterapije , barokomora može popraviti stanje.

Takođe primena citostatika i drugih lekova koji se primenjuju u lečenju malignh bolesti u kombinaciji sa HBO pojačava učinak ovih lekova ali i smanjuju neželjene posledice .

Postoji određeni broj pacijenata koji uopšte ne mogu ući u barokomoru ili barem dok im se ne popravi stanje, a to su pacijenti kojima su puknula pluća, koji imaju epilepsiju, koji su lečeni starim hemoterapeuticima, zatim oni koji hronično pate od upale sinusa ili uva, ili pak osobe koje su ekstremno klaustrofobične, ali tu je ipak reč o malom procentu takvih osoba.

Nuspojave lečenja u barokomori izuzetno su retke i rešavaju se bez posledica. Najčešća nuspojava je barotrauma bubne opne zbog nemogućnosti izjednačavanja pritiska kod "zarona".

Da bih ilustrovao koliko je to bezbedna metoda navodim podatke Američkog udruženja za HBO koje u svom biltenu navodi 1 vanredni dogadjaj na 10.000 pacijenata.