Laparoskopija

pinkie · Prijatelj foruma

LAPAROSKOPIJA:
Laparoskopija je hirurška procedura pri kojoj se kroz mali rez u predelu pupka, dok je žena u opštoj anesteziji, u trbušnu duplju uvede optički instument kroz koji je moguće dobiti uvid u stanje unutrašnjih genitalnih organa, jajovoda, jajnika i materice. Pored dijagnostike u istom aktu je moguće uraditi i terapeutske zahvate neophodne u slučaju postojanja priraslica, okluzije jajovoda ili postojanja nekih promena na jajnicima

OSNOVI LAPOROSKOPSKE HIRURŠKE TEHNIKE
1.2 HISTORIJAT LAPAROSKOPIJE

Georg Kelling, (Drezden), je prvi hirurg koji je upotrebio laparoskop. On je ustvari upotrebio cistoskop kao laparoskop (3). Pokus je izvršio na živom psu. Godine 1910. H. C. Jacobaeus, profesor na Caroline Institute u Stockholmu, je obavio torakoskopije i laparoskopije na Ijudima. Kasnije se došlo do podataka da je Kelling, ustvari, prvi uradio laparoskopiju i na Ijudima, ali to nije zvanično publikovano. Tada počinje Prvi svjetski rat i obj'avlj'ivanje novih istraživanja na ovom području zamire. Godine 1923. imamo, ponovo, izvještaj Kellinga, koji analizirajući ekonomsku situaciju u Njemačkoj' nakon rata, zaključuje da je laparoskopija (tada nazvana "celijakoskopija"), validna dijagnostička metoda, kojom štedimo pacijenta, vrijeme i novac. To je pravdano manjim brojem dana hospitalizacije, manjom povredom trbušnoga zida, i bržom rekovalescencijom. Jedna od prvih operativnih procedura koja je upotrebljavana je adhezioliza. Kelling je upotrebljavao iglu da bi ubacio gas u trbušnu šupljinu. Jacobaeus nije upotrebljavao iglu nego je gas ubacivao direktno kroz troakar. Njemu se pripisuje niz inovacija kao što su irigacija i insuflacija kroz troakar. Ovaj švedski profesor je objavio, 1911.g., prvu studiju od 115 pacijenata kojima je urađena laparoskopija ili torakoskopija, a samo jedan pacijent je imao komplikaciju (krvarenje).

Nakon ovoga perioda dolazi do subspecijalističke diferencijacije prema torakoskopiji, iaparoskopiji i ginekološkim operacijama. Izmedu 1920. i 1940.g. većina usavršavanja su urađena u operativnoj tehnici bilijarnoga sistema i operativnetehnikeželuca. Do 1960.g. u ginekologiju su uvedene laparoskopijske operativne i dijagnostičke metode. Torakoskopija se u tim godinama najviše upotrebljavala kao metoda rješavanja pleuralnih adhezija nakon tuberkuloze. Neki autori imaju prikazane hiljade slučajeva tretiranih ovom operativnom tehnikom do 1950.g. Korbsch R. iz Munchena je prvi uveo indikacije za laparoskopije 1922.g. a 1927.g. publikovao prvu knjigu i atlas torakoskopije i laparoskopije.

Godine 1960. je Heinz Kalk iz Berlina uspio da konstruira optički sistem koji je bio zakošen za 135 stepeni (3).
Takva optika je bila puno komfornija i davala je realniju sliku. Nakon ovoga, optički sistem se nije mijenjao u slijedećih trideset godina, odnosno, do pojave optičkih vlakana.

Ubacivanje zraka u trbušnu šupljinu, te tako omogućavanje eksploracije, mnogi autori smatraju najznačajnijim korakom u laparoskopiji. Ubacivanje gasa je bilo problematično prvo zbog tipa igle, koja je na početku bila oštra, i drugo zbog tipa gasa koji je ubacivan u trbušnu šupljinu. Što se tiče gasa ispočetka se pokušalo sa raznim gasovima od običnoga zraka preko kisika, azota te mnogih drugih gasova i njihovih kombinacija. Otto Goetze, 1918.g. radiolog iz Njemačke, je predstavio iglu za insuflaciju koju je upotrebljavao u dijagnostičke radiološke svrhe. Madar Janoš Veress je 1938.g. predstavio insuflacionu iglu koja je imala okrugli mandren na opruzi, koja je štitila visceralne organe. Richard Zollikofer, Švicarac je 1924.g., objavio istraživanja kojim je dokazao da j'e ugljen-dioksid najpogodniji gas za vještački pneumoperitoneum, što su potvrdila i istraživanja drugih autora (54). U narednim decenijama, laparoskopija se usavršavala u 'smislu kreiranja adekvatnijih instrumenata, poboljšavanja operativne tehnike, kao i usavršavanja aparature. Nakon Drugog svjetskog rata, u Parizu, Raoul Palmer je prvi konstruirao insuflator ugljendioksida sa monitoringom pntiska. U ranim pedesetim, nezavisno Palmeri i Frangenheim objavljuju laparoskopijsku metodu upotrebe elektrokautera. Profesor Harold H. Hopkins sa Univerziteta u Readingu (Engleska) je 1952.g. prikazao fleksibilni kabl za prenos slike, a 1954.g. sistem leća u fleksibilnome kablu za prenos svjetla. Od 1960.g. počinje usavršavanje instrumenata od automatskog insuflatora, monopolarnoga i bipolarnoga kautera, endokautera, endoloop aplikatora, endoligatura, endosutura, sukcija - irigacija sistema, raznih ekartera, hvatalica, preparatora itd. Slijedeći veliki korak u razvoju laparoskopijske tehnike je uvođenje kompjutersketehnike. Kompjuterske mogućnosti prenosa slike i svjetlasu praktično neograničene. Sada se slika može podesiti pod kojim hoćemo uglom, posvijetliti, izoštriti, povećati, biti prikazana na više monitora. 1 sve ovo je samo dio mogućnosti koje se kompjuterski, automatski same podešavaju. Svakim približavanjem kamere smanjuj'e se intenzitet svjetla a slika se automatski izoštrava i fokusira na drugu udaljenost. Postoji mogučnost zaustavljanja slike, ponavljanja, snimanja, prikazivanja jednoga dijela ili više odvojenih dijelova istovremeno itd.

Godine 1977. u Lionu, Francuska, Philippe Mouret je uradio prvu laparoskopijsku holecistektomiju na Ijudima.
Godine 1977. Dekok je uradio prvu laparoskopijsku apendectomiju, ali sa vadenjem apendiksa kroz laparotomiju.
Godine 1986. Patrick O'Regan hirurg iz Vancouvera (Kanada) je prvi uradio laparoskopijsku apendectomiju kod akutne upale.
Godine 1982. Ger je prvi izvijestio o laparoskopijskoj operaciji ingvinalne kile. On je transabdominalno stavljao klipseve na ingvinalni kanal. Shultz i Corbitt su 1990.g. nezavisno objavili studiju transabdominalne laparoskopijske hernioplastike (TAP) sa plasiranjem mrežica.
Godine 1991. Arregui, Stopa, Nyhus i Rignault su neovisno objavili tehniku preperitonealne laparoskopijske tehnike (TEP) plasiranja mrežice na hernijalni defekt.
Godine 1991. Katkhouda objavljuje rezultate laparoskopijske vagotomije.

Dr. Bernard Dellemagne iz Liegea (Belgija) je prvi objavio selektivnu vagotomiju sa Nissen fundoplikacijom u januaru 1991.g. (3).

l tada počinje period intenzivnoga supspecijalističkoga diferenciranja operativne tehnike. U svim oblastima se počinju vršiti praktično sve vrste i čitav dijapazon operativnih zahvata. Anesteziologija dobija svoje mjesto, zbog specifičnih uvjeta pod kojima se rade operativni zahvati. U ginekologiji se rade sve vrste operativnih zahvata. U dječijoj i abdominalnoj hirugiji sve vrste operativnih zahvata na digestivnoj cijevi, slezeni, jetri i bilijarnom stablu. urologija - praktično svi operativni zahvati; vaskularna hirurgija - veći dio operativnih zahvata; torakalna hirugija - sve vrste operativnih zahvata; kardiohirurgija - veliki dio operativnih zahvata, itd.

pinkie · Prijatelj foruma

Laparoskopija

Može se raditi i laparoskopija i laparotomija u smislu totalne evaluacije. Ona je ne samo dijagnostička već i terapijska metoda različitih patoloških stanja (ciste, endometrioza, miomi, adhezije). Laparoskopija je metoda izbora za dijagnostikovanje endometrioze i peritonealnog faktora. Samo se indirektno može naslutiti da postoji peritonelani faktor na osnovu HSG karakteristika u razlivanju kontrasta u trbušnoj duplji kada nema karakteristični izgled dima od cigarete nego zadržavanje kontrasta na određenim mestima sa fiksiranim tubama.

Kod laparoskopije može se ući i u samu tubu i direktno da se posmatra unutrašnjost tube. Kod infertilnih pacijentkinja gde je urađen HSG i laparoskopija, nađeno je u 20 % i više intraluminalnih promena sluzokože tube sa znakovima upale, zapaljenskim infiltratima, poremećenim trepljastim epitelom, prisutnim intraluminalnim adhezijama, što su novi momenti koji pomaži da neke pacijentkinje bez obzira na prisutnu prolaznost jajovoda, budu regrutovane u grupu za IVF.

pinkie · Prijatelj foruma

A sada i da napisem nesto svojim recima i iz licnog iskustva.
Laparoskopija jeste kao sto je vec receno hirurska procedura koja se radi pod opstom anestezijom. Nakon zakazane operacije i uradjenih analiza pravi se rez vodoravni na stomaku tj na donjem delu stomaka , u stomacnu duplju se uvodi cev kroz koju se vrsi operacija.Nakon operacije potrebno je 2-3 dana da bi se konci skinuli, anestezija je kratkotrajna a posledica vrlo cesto nema. Ova se operacija sporvodi kod zena sa gnojnim cistama na jajnicima, kod zapusenih jajovoda i steriliteta. Radi se samo na vecim klinikama, u Beogradu, Novom Sadu i mozda u jos nekom vecem gradu u SCG. Deo troskova bi trebalo da pokriva osiguranje ukoliko se radi na drzavnoj klinici, oporavak je bolan ali brz i to je to.vecina zena, ukoliko problem nije u trajnom sterilitetu vrlo brzo nakon ove operacije ostaju u drugom stanju

Ovo je bio jedan od nacina laparoskopske intervencije.Novije metode su mnogo bolje za mlade devojke narocito, jer je rez manji i oziljak skoro i da se ne primecuje Wink

Pravi se rez unutar pupka i nadole duz stomaka i popreko(u vidu krsta). U stomak se ubacuje tuba(sonda) o kojoj sam govorila, sa laserom i radi se intervencija uklanjanja izraslina sa jajnika i materice. Ukoliko se smatra da je u pitanju sterilitet ujedno se radi i HSG. UKOLIKO postoji sumnja da se radi o zapusenju jajovoda, laparoskopija tu ne moze da pomogne, vec je neophodna operacija samih kanala. Ona se u sustini smatra vise dijagnostickom metodom nego hirurskom intervencijom. Ovom metodom(kroz pupak) potrebno je 10 dana za zarastanje rane i skidanje konaca i nakon toga se oziljak skoro i ne primecuje. Nakon intervencije prvih nekoliko dana strahovito bole ramena i pluca(od anestezije i sonde koja se stavlja kroz usta do pluca radi nesmetanog disanja u toku intervencije) i naravno stomak.Potrebno je nekoliko ciklusa da bi se menstruacioni ciklus ponovo stabilizovao. Kontrola se zakazuje nakon skidanja konaca.E sad zavisno od dijagnoze uspostavljene nakon intervencije sledi i dalji tok lecenja. U rpivatnim klinikama, cena laparoskopije iznosi oko 26000, dok se u drzavnim bolnicama za ovu intervenciju treba izdvojiti oko 20000 dinara. Rolling Eyes

PedjaS · Početnik Domaćeg.de

Drage dame, Smile

operativna laparaskopija predstavlja način pristupa operativnom polju, drugi način bi bio otvoren, kada se trbušni zid šire otvori tj. razreže (stvara veći broj priraslica) i uradi željena operacija.
Izvodi se u opštoj anesteziji. Trbušna duplja se kod laparaskopije ispunjava (naduje) sa oko 3L CO2, nakon čega trbušni organi postanu bolje vidljivi.
Kroz metalnu teleskopsku cev prečnika 10mm, sistemom leća, prizmi i optičkih vlakana stomačna duplja biva osvetljena hladnim ksenonskim svetlom, a na drugom kraju te cevi zahvaljujući sistemu sočiva i kamere dobijamo panoramsku sliku na monitoru.
Kroz nekoliko manjih uboda prečnika 5mm uvode se tridesetak cm dugi instrumenti kojima se operiše dok se operativno polje posmatra na monitoru. [img] http://images.google.com/images?q=tbn:r8vjvdmIgqsUVM:http://www.phoenix5.org/glossary/graphics/laparascopy.jpg [img]

Laparaskopija zahteva dobro obučenog operatora i čitavog tima, manji je komfor i indirektni (preko monitora) pogled na operaciono polje, tj. ne postoji stereoskopski pogled kao pri direktnoj vizualizaciji onog što radite pri otvorenoj metodi klasičnom metodom.

Pozdrav i dobro zdravlje!!! Dr Peđa