Turska

hajde · Početnik Domaćeg.de

Jel' ima neko neke tekstove o Turskoj da postavi, ali vise onako geografski tipa klima, stanovnistvo, privreda itd... ili ako znate sajtove neke dobre ? Rolling Eyes

Charmed · Malo ~ mače ~

Osnovni podaci

Kraći naziv: TURSKA

Zvanični naziv: Republika Turska

Položaj: Jugoistočna Evropa i jugozapadna Azija

Površina: 780,580 kvadratnih kilometara

Glavni grad: Ankara

Nezavisnost: 29 oktobar 1923 (nasledila Otomansko carstvo kao država)

Nacionalni praznik: Dan nezavisnosti, 29 oktobar (1923)

Ustav: 7 novembar 1982 (Encarta: novi ustav, uključujući velike reforme sa ciljem da se olakša ulazak Turske u EU, usvojen je u oktobru 2001.)

Stanovništvo: 67,803,927 (procena iz 2000. godine)

Biračko pravo: Stiče se sa 18 godina; univerzalno

Etnički sastav: Turaka 80%, Kurda 20%

Jezici: Turski (zvanični), kurdski, arapski, jermenski, grčki

Verski sastav: Muslimana 99.8% (Sunita 75-80 %, 15-20 % Aleva, 5 % ostalih muslimanskih sekti ili grupa), ostalih 0.2% (Hrišćana i Jevreja)

Charmed · Malo ~ mače ~

Geografija

Geografske kordinate: 39 00 N, 35 00 E

Površina:

ukupno: 780,580 kvadratnih kilometara

kopno: 770,760 kvadratnih kilometara

voda: 9,820 kvadratnih kilometara

Površina - komparativno: nešto veća od američke države Teksas

Kopnene granice:

ukupno: 2,627 km

granične zemlje: Jermenija 268 km, Azerbejdžan 9 km, Bugarska 240 km, Gruzija 252 km, Grčka 206 km, Iran 499 km, Irak 331 km, Sirija 822 km

Obala: 7,200 km

Pomorska prava:

ekskluzivna ekonomska zona: samo u Crnom moru: do pomorske granice dogovorene sa bivšim SSSR-om

teritorijalno more: 6 nm u Egejskom moru; 12 nm u Crnom i Mediteranskom moru

Klima: umerena; topla, suva leta sa blagim, vlažnim zimama; oštrija u unutrašnjosti

Zemljište: uglavnom planine; uske priobalne ravnice; visoki centralni plato (Anadolija)

Najviša i najniža tačka:

najniža tačka: Mediteransko more 0 m

najviša tačka: Vrh Ararat 5,166 m

Prirodna bogatstva: antimon, ugalj, hrom, živa, bakar, borat, sumpor, gvozdena ruda, obradiva zemlja, hidroenergija

Charmed · Malo ~ mače ~

Politicki sistem

Turska je sekularna parlamentarna republika osnovana po principu podele vlasti na zakonodavnu, izvršnu i sudsku. Ustav je vrhovni pravni akt u zemlji.

Predsednik

Predsednik je šef države i bira ga Velika turska narodna skupština (VTNS), poznata kao Meklis, sa najmanje dvotrećinskom većinom na samo jedan, sedmogodišnji mandat. Da bi mogao da bude biran na taj položaj, kandidat mora da bude turski građanin stariji od 40 godina, dostojan da bude izabran za poslanika u VTNS i sa visokom stručnom spremom. Predsednik se nalazi na čelu Nacionalnog saveta za bezbednost i takođe je Vrhovni komandant. U ratu, načelnik Generalštaba nastupa kao Vrhovni komandant u predsednikovo ime. Predsednik je ovlašćen da proglašava zakone ili da ih vraća parlamentu na ponovno razmatranje, da saziva javne referendume, da raspisuje parlamentarne izbore, da imenuje premijera ili prihvata njegovu ostavku; da postavlja i smenjuje ministre; da ratifikuje i objavljuje međunarodne sporazume itd.

Predsednik: Ahmet Nedždet Sezer (od 16 maja 2000)

Izvršna vlast

Izvršna vlast u rukama je predsednika i Saveta ministara, na čijem čelu je premijer. Premijera imenuje predsednik, iz redova članova Velike turske narodne skupštine, a premijer predlaže ministre, čiju nominaciju odobrava Velika turska narodna skupština. Po predlogu premijera, predsednik razrešava i postavlja nove ministre. Nedelju dana po formiranju novog Saveta ministara, premijer ili jedan od ministara predstavljaju program vlade pred Velikom turskom narodnom skupštinom, posle čega sledi glasanje o poverenju. Pred opšte izbore, ministri pravde, unutrašnjih poslova i komunikacija moraju da daju ostavke na svoje položaje u vladi, da bi ih zamenile nezavisne i neutralne ličnosti (nepovezane sa politikom). Savet ministara izdaje pravila o sprovođenju zakona i o drugim pitanjima, pod uslovom da ta pravila nisu u suprotnosti sa postojećim zakonima i da ih razmotri Državni savet. Velika turska narodna skupština može da smeni vladu izglasavanjem nepoverenja.

Premijer: Redžep Tajip Erdogan (od marta 2003)

Zakonodavna vlast

Po ustavu iz 1982 godine, zakonodavna vlast počiva u Velikoj turskoj narodnoj skupštini, (Meklisu), koja zaseda u Ankari. To je jednodomno telo od 550 poslaničkih mesta, koje se bira po sistemu proporcionalne zastupljenosti univerzalnim glasanjem svih punoletnih građana, na period od pet godina. Samo partije koje su osvojile više od 10 % glasova biračkog tela zastupljene su u Skupštini. Velika turska narodna skupština donosi, menja i ukida zakone; nadgleda rad Saveta ministara i ovlašćuje ga da izdaje dekrete o određenim pitanjima, koji imaju zakonsku snagu; ratifikuje međunarodne sporazume i odluke u vezi sa štampanjem novca, proglašavanjem ratnog stanja i učešćem oružanih snaga zemlje u operacijama u inostranstvu; odlučuje o pitanjima u vezi sa davanjem amnestije i pomilovanja; potvrđuje smrtne kazne itd.

Pravosuđe

Ustav iz 1982 godine proglasio je nezavisnost nacionalnih sudova i sudija. Turska ima jedinstven pravni sistem civilnih i vojnih sudova, od kojih i jedni i drugi imaju apelacione sudove koji zasedaju u Ankari. Ustavni sud ocenjuje ustavnost zakona i dekreta sa zakonskom snagom, kao i pravila i procedura Velike turske narodne skupštine. Odluke Ustavnog suda neodložno se objavljuju u službenom glasniku i obavezujuće su za sve, uključujući i zakonodavnu i izvršnu vlast. Sudije postavlja predsednik. Visoki apelacioni sud poslednja je instanca za razmatranje odluka i presuda sudova. Sudije tog suda postavlja Vrhovni savet sudija i tužilaca. Državni savet najviši je administrativni sud. Tri četvrtine sudija postavlja Vrhovni savet sudija i tužilaca, a jednu četvrtinu postavlja predsednik. Ustav iz 1982 predvideo je osnivanje Sudova za bezbednost države koji procesuiraju dela protiv nacionalnog i teritorijalnog integriteta Turske, demokratskog uređenja, dela protiv unutrašnje i spoljašnje bezbednosti države itd. Uz to, postoje i brojni niži civilni i vojni sudovi.

M@RCHELLO · MUSIC WIZZARD

Istorija
Turci su na današnji prostor stigli iz centralne Azije i smjestili su se u središtu Male Azije: Anadolskoj visoravni. Bili su tamo vijekovima prije no što su osvojili druge dijelove Anatolije, zaposjeli Istanbul i napredovali prema Evropi, Africi i Aziji stvarajući carstvo. Mala Azija je most između Azije i Evrope kojim su se kretali mnogi migranti. U periodu od preko dvije hiljade godina ovdje su živjeli predstavnici mnogih civilizacija – Hetiti, grčki Frigijci, Lidijanci, Isaurianci, Kapodokijanci i Bizantinci itd.

M@RCHELLO · MUSIC WIZZARD

Stanovništvo
Turci (prije Osmanlije ili Osmani) su euroazijski narod, zapravo njegova posebna skupina, sa oko 60 miliona pripadnika, koji žive raspoređeni na dva kontinenta. Najveći dio ih živi u Maloj Aziji (Turska sa oko 49 miliona), na Balkanu, i to u: Bugarskoj (815.000), Grčkoj (130.000), Makedoniji (81.000), Rumunjskoj (150.000), te nepoznat broj u zemljama nasljednicama bivše Jugoslavije, kao i na Cipru (135.000). Veći dio Turaka živi u Iraku (200.000 do 300.000), Siriji (100.000) kao i u dijelu zemalja Azije, gdje se zovu Turkmeni. Više od tri miliona Turaka žive u Zapadnoj Evropi, od čega samo 1,2 miliona u Njemačkoj. Turci su kao i Bošnjaci sunitski muslimani. Prvi se put spominju u 6. stoljeću, a potomci su turskih naroda, koji su u 11. stoljeću prodrli u Anatoliju, mješajući se postupno sa ostalim narodima u tom dijelu svijeta: Grcima na zapadu, Armencima i Kurdima na istoku, te Gruzijcima na sjeveroistoku, a dijelom i sa Slavenima na jugoistoku Evrope. Današnja Turska poznaje ne samo Turke kao svoje državljane: ona se isto tako diči svojom jakom dijasporom, ali i »etničkim Turcima« (Turcima u etničkom smislu), koji su ustvari regionalna manjina. Sa Bošnjacima ih vežu veoma duboke i prisne kulturne i historijske veze, koje iz godine u godinu bilježe sve veće uspjehe

Bajadk · Odomaćeni član

Napisi i nesto o ocu moderne Turske, Kemalu Ataturku. naravno ako moze..

M@RCHELLO · MUSIC WIZZARD

Kemal Atatürk, b. Mar. 12, 1881, d. Nov. 10, 1938, was the founder and first president of the Turkish Republic (1923-38). Originally named Mustafa Kemal, he joined the YOUNG TURKS as a young military officer and led the extension of the movement to his native Salonika (Thessaloniki). He took an active role in the military coup that overthrew the Ottoman sultan ABD AL-HAMID II in 1909. Kemal was the only Ottoman commander to gain fame during World War I. He defeated the British attempt (1915) to land at Gallipoli and later kept the Turkish army of Syria together as it was pushed back into Anatolia by the British, helped by the Arab Revolt.

Kemal vigorously opposed the Turkish government's decision to surrender (1918) to the Allies and sign the Treaty of Sevres (1920), which gave up large areas of Anatolia to foreign occupation or influence. Because of the government's desire to stimulate resistance despite the foreign occupation of Istanbul, however, he was assigned to supervise demobilization of the remaining troops in Anatolia. He used this authority and his wartime reputation to coalesce rising Turkish resistance forces, organizing a national army based at Ankara. This army ultimately drove out the various Allied occupying forces, abolished the sultanate, and replaced it with a republic with its capital at Ankara. As reward, Kemal was given the name Atatürk ("Father of the Turks") by a grateful nation.

Mustafa Kemal at the Sivas Congress,1919, with (left to right) Refet, Rauf and Bekir Sami.

.

As president of the republic, Atatürk instituted the forms of democracy, including a unicameral parliament (the Grand National Assembly), a responsible government, led mostly by Prime Minister Ismet INONU, and a modern bureaucracy. But he allowed only one party--his own Republican People's party--to assure rapid modernization and avoid destructive opposition by vested interests. Turkish nationalism was emphasized as a means of rallying popular support for the drastic, revolutionary measures needed to modernize the nation. A populist program encouraged mass adult education and support for the republic through a nationwide system of Peoples' Houses. Secularism was promoted, with the disestablishment of Islam as the state religion, replacement of religious with secular institutions of education and justice, emancipation of women, adoption of modern Western clothing and Latin script, and enforcement of equality for all citizens regardless of religion.

Initial attempts to develop the economy by encouraging private enterprise foundered because of inefficient management as well as the economic crisis of the 1930s; so Atatürk developed statism--state control of the basic means of production through national banks. Friendly relations were maintained with Turkey's former subject peoples, now independent states or mandate territories, through a series of alliances. In the last years before his death, the rise of Italian Fascism and German Nazism led Atatürk into close relations with Britain and France.

Mustafa Kemal, later called Kemal Atatürk ("Father of the Turks"), won fame as a military commander during World War I and led the revolution that established the Republic of Turkey in 1923. As president of the republic, he pursued a vigorous policy of modernization. In 1934, when the Turks were required to adopt surnames, Kemal was given the name Atatürk by the parliament.

Eto...to je sve o njemu...a tebi ako se prevodi...prioni na posao Very Happy

Bajadk · Odomaćeni član

Reponja · Upućeni član

^Nisu ni Rusi i Srbi isto, ali pripadaju istoj siroj grupi.

belly · Početnik Domaćeg.de

turci su iz asije nisu arapi