Bolest poljupca - Infektivna mononukleoza

Yasmin · Prijatelj foruma

Bolest poljupca
infektivna mononukleoza

Da poljubac i nije tako bezazlen, dokazuje postojanje infektivne mononukleoze. Naime, ova bolest, izazvana Epstein Barrov virusom (skraćenica- EBV; B limfotropni herpesvirus koji, osim što uzrokuje infekcijsku mononukleozu, se povezuje s karcinomom grla i određenim B-staničnim limfomima) se prenosi kapljičnim putem, naročiro oralnim kontaktom. Pored pomenutog virusa, ovo oboljenje može izazvati i citomegalovirus (CMV).

Razlikovanje CMV i EBV mononukleoze se vrši na osnovu činjenice da su stariji podložniji mononukelozi uzrokovanom citomegalovirusom, a bolest najčešće karakteriše upala grla i groznica. Bolest nastaje podmuklije i sporije prestaje nego bolest uzrokovana Epstein-Barrovim virusom. Dijagnoza se postavlja izolacijom virusa u krvi ili specifičnim antitijelima na CMV.

Više od 90 % slučajeva bolesti ima tok bez većih komplikacija. Ova je bolest rijetko smrtna. Rizično stanje nazvano spolno (x) vezani limfoproliferacijski sindrom (XLP) ili Duncanov sindrom javlja se kod muških osoba. Ukupno 40 % muškaraca zahvaćenih ovim stanjem umire nakon EBV infekcije.

Prenošenje bolesti:

virus se nalazi u slini i sluznici usta, a prenosi se kašljem, kihanjem ili poljupcem;
najčešće se ljudi samo jednom zaraze, a tome su najpodložniji između 15 i 35 godine;
mononukleoza se po pravilu ne može izliječiti, ona „odlazi� sama. Antibiotici se ne pripisuju, jer se radi o virusu, a ne o bakteriji.
Prvi simptomi:
tjelesna temperatura 38- 40�C, koja traje 7-10 dana;
opšti simptomi infekcije, kao što su: glavobolja, grlobolja, fizička slabost, bol u mišićima i zglobovima, groznica, gubitak apetita i mučnina;
generalizirano povećanje limfnih žlijezda, posebno u predjelu vrata, gdje se grupišu u „pakete";
gotovo uvijek dolazi do povećanja jetre i slezine, a vrlo je čest simptom lakunarna angina i sitna krvarenja na granici mekog i tvrdog nepca;
izuzetna malaksalost.
Visoka temperatura u prosjeku traje obično 7 - 10 dana, a s njenim padom normalizuje se nalaz u ždrijelu i postepeno se gube opšti simptomi bolesti. Međutim, povećane limfne žlijezde, jetra i slezine smanjuju se polako, te bolest prosječno traje oko šest nedjelja. Upala grla je intenzivna 5- 7 dana, a nakon toga jenjava, u toku narednih 7- 10 dana. Limfni čvorovi se najčešće smanjuju tijekom 3 nedjelje.

Infektivnu mononukleozu karakterišu promjene u krvnoj slici, koje se sastoje u izrazitom povećanju broja limfocita i pojavi takozvanih atipičnih limfocita. U preko 90% slučajeva znatno su povišene vrijednosti jetrenih enzima, koje ukazuju na prolazno oštećenje jetre. Pored toga, moguća su oštećenja (komplikacije) na nervnom sistemu, srcu i plućima, a vrlo rijetko može doći do kompletnog uništenja slezine i smrti.

Dijagnoza se postavlja na osnovu:
tri simptoma: visoka temperatura, grlobolja, paketi povećanih limfnih žlijezda;
pratećenja promjena u krvnoj slici bolesnika;
porastu titra heterofilnih antitijela...
Kao i nalazi koji potvrđuju:
povišen broj leukocita;
povećan broj atipičnih limfocita (kod 75 % oboljelih);
postojanje heterofilnih antitijela (kod 50 % djece i do 95 % odraslih);
blaga granulocitopenija (smanjenje broja granulocitnih leukocita);
blaga trombocitopenija (smanjenje broja trombocita);
blagi porast imunoglobulina IgM, IgG i IgA;
blagi rast jetrenih enzima;
prisutnost EBV- specifičnih antitijela.
Moguće komplikacije:
autoimuna hemolitička anemija koja obično prestaje za 1-2 mjeseca;
blaga trombocitopenija (smanjenje broja trombocita) u 50 % slučajeva - prestaje za 3-6 nedjelja;
teška trombocitopenija - vrlo rijetka;
blaga granulocitopenija (smanjenje broja granulocitnih leukocita) - obično jenjava za 3-6 nedjelja;
teška granulocitopenija - izuzetno rijetka, povezana s teškom infekcijom li smrću;
pucanje slezine - rijetka komplikacija koja se javlja u drugoj ili trećoj nedjelji bolesti- simptomi su podmukla ili nagla bol u stomaku, ubrzan rad srca, nizak krvni pritisak, hladan znoj;
nervne komplikacije - paraliza moždanih živaca, upala mozga i moždanih ovojnica (meningoencefalitis), Guillain-Barreov sindrom, cerebralni napadi, psihoza;
hepatitis - uobičajena je komponenta infekciozne mononukleoze; gotovo 90 % bolesnika ima blago povećanje jetrenih enzima, ali teški ili trajni poremećaj jetre izuzetno je rijedak;
srčane abnormalnosti - vrlo rijetke (upale srčanog mišića, stezanje srčanih arterija, promjene u EKG- u);
opstrukcija disajnih puteva zbog povećanih limfnih čvorova...
Liječenje, koje je simptomatsko jer nema klasičnog lijeka:
mirovanje;
piti veće količine tečnosti;
uzimanje ljekova za skidanje temperature, pri čemu djeca do 12 godina trebaju izbjegavati aspirin, andol, i druge ljekove koji u sebi sadrže acetilsalicilnu kiselinu. U suprotnom, može doći do komplikacija (Reyov sindrom);
uzimanje pastila za grlobolju;
izbjegavanje sportova 6-8 nedjelja.
Primjenjivanje specifičnih ljekova u određenim situacijama:
kortikosteroidi mogu olakšati simptome upale grla, ali se zbog nuspojava obično daju jedino ako postoje komplikacije - opstrukcija disajnih puteva i hematološki poremećaji (anemija, granulocitopenija, trombocitopenija);
alfa-interferon - ima antivirusno djelovanje i može smanjiti širenje EBV, ali se zbog visoke cijene primjenjuje obično kod osoba s poremećajem imunosti;
aciklovir - u visokoj dozi zaustavlja širenje EBV u grlu, međutim, njegova klinička korist je minimalna.

Prevencija

Za spriječavanje širenja mononukleoze preporučuje se izbjegavanje kontakta sa slinom osoba koje su nedavno preboljele mononukleozu i održavanje visokog stupanja higijene, naročito dječijih igračaka i predmeta koje djeca stavljaju u usta.

vecadok · Prijatelj foruma

Epidemiologija

Infektivna mononukleoza je akutna virusna bolest, prouzrokovana Epstein-Barr-ovim herpes virusom (humani herpes virus 4), rasprostranjena u celom svetu. Od nje oboljevaju osobe svih uzrasta, ali najčeće bolest pogađa uglavnom školsku decu i omladinu u dobi od 15 do 25 godina. Može se javiti u sporadičnom obliku, kao i u vidu epidemija.

Bolest se prenosi kapljičnim putem i preko pljuvačke (oralnim kontaktom). Inkubacijski period (period od unosa virusa u organizam i pojave prvih znakova bolesti) traje između 5 i 15 dana. Kako od ove bolesti oboljeva uglavnom mladež, te zbog njenog oralnog prenosa, u narodnom jeziku održao se i naziv ”bolest poljupca�.

Kliničke manifestacije bolesti i postavljanje dijagnoze

U najvećem broju slučajeva bolest počinje povišenom temperaturom, 38-40�C, koja traje 7-10 dana, te drugim opštim simptomima infekcije, kao što su: glavobolja, grlobolja, opšta slabost, bol u mišićima i zglobovima, drhtavica, gubitak apetita i mučnina. Na ove opšte simptome mogu se nadovezati karakteristični, specijalni simptomi u obliku generaliziranog povećanja limfnih žlezda u svim regijama, posebno u predelu vrata (naročito zadnja grupa), gde se grupišu u "pakete". Gotovo redovna pojava je uvećana slezina, a vrlo čest simptom je lakunarna angina (ždrelna angina) i sitna krvarenja na granici mekog i tvrdog nepca.

Česta manifestacija infektivne mononukleoze je i hepatitis praćen uvećanjem jetre, mučninom, povraćanjem, gubitkom apetita te pojavom žutice. Dosta retko, bolest se može manifestovati i simptomima od strane centralnog nervnog sistema (encefalitis) u vidu jake glavobolje, ukočenog vrata, fotofobije (osetljivost na svetlo) te znacima perifernog neuritisa. Izuzetno retko moguće su i plućne manifestacije u vidu bolova u grudima, otežanog disanja i kašlja.

Šarenilo i raznolikost simptoma ove bolesti naročito zapaljenje ždrela, hepatitis, ospa i uvećanje linfnih žlezda jako otežavaju diferencijalnu dijagnozu.

U toku infektivne mononukleoze redovne su promene u krvnoj slici, koje se sastoje u izrazitom povećanju broja limfocita (limfocitoza) i pojavi takozvanih atipičnih limfocita. U preko 90% slučajeva znatno su povišene vrednosti jetrenih enzima (transaminaze), koji ukazuju na prolazno oštećenje jetre.

Dijagnoza infektivne mononukleoze postavlja se na temelju karakteristične kliničke slike (tri simptoma: visoka temperatura, grlobolja, paketi povećanih limfnih žlezda), pratećih promena u krvnoj slici bolesnika te porastu titra heterofilnih antitela na mononukleozu (rezultat se dobija za nekoliko dana).
Postoje i brzi dijagnostički testovi dokazivanja mononukleoze tzv. Mono-test kojim se do dijagnoze dolazi u roku od 30-60 minuta.

Tok bolesti i komplikacije

Visoka temperatura traje obično 7-10 dana, a sa njenim normalizovanjem, normalizuje se i nalaz u ždrelu i postepeno se gube opšti simptomi bolesti. Povećane limfne žlezde, uvećana jetra i slezina smanjuju se polako, te bolest prosečno traje oko šest nedelja. U izuzetnim slučajevima simptomi ove bolesti mogu postojati i 2-3 meseca.

Najčešće komplikacije infektivne mononukleoze su sekundarne bakterijske infekcije ždrela i grkljana, obično od strane streptokoknih bakterija.

Pored prolaznog oštećenja jetre u toku bolesti, moguća su oštećenja (komplikacije) na nevnom sistemu, srcu i plućima, a vrlo retko može doći do rupture slezine, i to prilikom težeg fizičkog napora ili u slučaju tupe, neki put bezazlene traume u levom gornjem trbušnom kvadrantu. Ruptura slezine ukoliko se ne prepozna na vreme može dovesti i do smrtnog ishoda.

Dosta retko infekcija sa EB- virusom može prouzrokovati maligni limfom koji potiče iz B-stanica.
Kod Burkitt-ovog linfoma vilice, koji se javlja kod dece u Africi, po pravilu u serumu bolesnika uvek postoje antigeni Epstein-Barr virusa.
Isto tako infekcija sa ovim virusom je udružena sa nazofaringealnim karcinomom u nekim određenim populacijama. Etiološka uloga EB-virusa kod ovih neoplazmi nije tačno utvrđena.

Lečenje

Ne postoji specifično lečenje ove bolesti.
U osnovi je simptomatsko, a bolest u velikoj većini slučajeva prolazi bez komplikacija i posledica.

Neophodno je relativno mirovanje sve dok traju opšti simptomi bolesti (visoka temperatura, glavobolja, malaksalost).

U akutnoj fazi bolesnik treba da unosi veliku količinu tečnosti u organizam, ishrana treba da bude lagana, a prostorija u kojoj bolesnik boravi da se redovno provetrava i održava sa procentom povećane vlažnosti.

Za smanjenje telesne temperature iznad 38�C, treba koristiti antipiretike, prvenstveno iz grupe Paracetamola, izbegavajući Acetilisalicilnu kiselinu (Aspirin i srodne derivate), posebno kod manje dece, radi moguće pojave tzv. Ray-ovog sindroma, kao i moguće udruženosti trombocitopenije (umanjenje broja trombocita u krvnoj slici) sa ovom bolešću, što može kao posledicu imati povećanu tendenciju ka krvavljenju.

U preko 20 % slučajeva postoji udruženost ove bolesti i lakunarne angine (faringo-tonsilitis/zapaljenje ždrela i krajnika) prouzrokovane bakterijom beta-hemolitički Streptokok, što zahteva primenu antibiotika, najbolje antibiotika iz grupe makrolida (Azithromicin, Roxythromicin, Erythromicin, Clarithromicin), izbegavajući antibiotike penicilinsko-ampicilinske grupe koji dosta često kod obolelih od mononukleoze dovodi do pojave jako nezgodnog kožnog raša.

Upotreba kortizonskih lekova je limitirana na komplikovane slučajeve infektivne mononukleoze, kod kojih postoje komplikacije od strane disajnih puteva, srca, centralnog nervnog sistema ili perzistiranje visoke septičke temperature i posle 7 dana od početka prvih znakova bolesti, kao i u slučaju komplikacija od strane hematopoeznog tkiva (hemolitička anemija, izražena trombocitopenia).

U narednih mesec-dva dana, po prolazku akutne faze bolesti, neophodno je izbegavati teži fizički napor i sport, posebno borilačke veštine, zbog rizika od moguće ozlede slezine.

A|ex · Upućeni član

Been there, done that!

Preproslog septembra sam imala mononukleozu. Otkrili su mi je tek kada sam je vec maltene prelezala.
Imala sam uzasnu upalu grla, jedva sam vrat pomerala. Dokto mi je prepisao duple injekcije penicilina. To mi je malo pomoglo, ali cim sam prestala da ih primam, stanje mi se pogorsalo. Onda sam bila antibiotike, i sa njima je bilo isto.
Posto mi je ispod pazuha "iskocila" zlezda, lekar me poslao kod hematologa.
Ona me pregledala, i odmah je znala sta je. Dok su stigli rezultati krvi, meni je vec bilo dobro.
Nisam smela da se bavim fizickim aktivnostima, da jedem masno, tesko za jetru, da pijem alkohol...
Sve u svemu, dobro sam prosla.
E da, zaboravih da kazem, stalno sam bila umorna i pospana. To je trajalo mesecima posle bolesti.
Kada je moj brat, godinu dana kasnije, dobio, njemu je bilo mnogo gore!
Jetra i slezina su mu bile uvecane, i morao je bas da se pazi...
Na svu srecu, ni on ni ja nismo imali posledice!

MaLa_MaJa · Početnik Domaćeg.de

Imala sam mononukleozu pre nekoliko meseci ... i tek ovo kad sam prochitala sam shvatila chime sam ja zapravo bila zarazhena ... rekli su mi da je bolest poljubca ja sam imala adeno i EBV virus ali su doktori mislili da imam upalu krajnika i kljukali me mesec dana antibioticima (kliacilom) koji nishta nisu uradili i onda me poslali kod infektologa koji mi je rekao da shto cheshce ispiram grlo sa 5% hidrogenom ... i to mi je pomoglo ... Nisam imala povecanu jetru pa nisam morala da ne treniram 6 meseci kako to obichno treba Smile

nego mene sad zanima poshto sam ja u to vreme imala dechka i ljubili smo se ali on nije imao nikakve simptome da li je moguce da on npr sad kroz nekoliko meseci dobije mononukleozu i da li je moguce da ja opet dobijem mononukleozu???

Anna-Dada · Početnik Domaćeg.de

ja sam preboljela neku lakšu vrstu mononukleoze, ali jedna moja frendica je završila u bolnici i bilo je gadno...ali preboljela je tako da je sad ok...najgore mi je bilo to što se uopće nisam osjećala bolesno, a morala sam ležati 2 tjedna... Confused

pinkie · Prijatelj foruma

Infektivna mononukleoza - "Bolest poljupca"

Definicija
Infektivna mononukleoza, koja se još naziva "bolest poljupca", zarazna je bolest uzrokovana Epstein - Barrovim virusom (EBV) u 90% slučajeva, a u preostalih 10% citomegalovirusom (CMV). Kada se deca zaraze ovim virusom, infekcija obično prolazi bez simptoma. Ukoliko se odrasli zaraze, 25-75% će razviti simptome ove bolesti za koju su tipična tri simptoma: povišena telesna temperatura, povećani limfni čvorovi i upala grla.

Uzrok
Epstein Barrov virus (EBV) je B limfotropni (ima izrazitu sklonost za napadanje B limfocita) herpesvirus koji je rasprostranjen u celom svetu. Osim što uzrokuje infekcijsku mononukleozu, ovaj se virus povezuje s karcinomom grla i određenim B-staničnim limfomima.

Prenos bolesti
EBV se prvenstveno prenosi putem pljuvačke, a ređe transfuzijom krvi. Obično se prenosi ljubljenjem i dodirivanjem delova tela i predmeta natopljenih zaraženom pljuvačkom. Budući je prenos kapljicama malo verovatan, izolacija obolelih nema smisla. Virus domaćinu ostaje doživotno; prvih 18 meseci nakon infekcije izlučuje se pljuvačkom, a nakon toga povremeno. Osobe slabijeg imunološkog statusa (praktički svi bolesnici s HIV-om, 25-50% osoba s presađenim organima) češće šire virus.

Simptomi
4-8 nedelja nakon infekcije pojavljuju se prvi simptomi: malaksalost, gubitak apetita i groznica koji po nekoliko dana prethode početku upale grla, temperature i povećanja limfnih čvorova.
Teški oblik upale grla obično natera bolesnike da potraže medicinsku pomoć. Povremeno će bolesnici primetiti samo vrućicu ili povećane limfne čvorove ili će u njih biti prisutna samo jedna od komplikacija. Većina bolesnika žali se na glavobolju i malaksalost.

Tok bolesti
Infekcijska mononukleoza je u većini slučajeva bolest prirodno ograničenog trajanja.
Upala grla je intenzivna 5-7 dana, a nakon toga jenjava u toku sledećih 7-10 dana.
Povišena temperatura obično traje 7-14 dana, ali ponekad može potrajati i nešto duže.
Limfni čvorovi se najčešće smanjuju tokom 3 nedelja.
Umor je najtvrdokorniji simptom. Većina bolesnika se za 3-4 nedelja oseća dovoljno dobro za povratak u školu ili na posao, ali poneki bolesnici mesecima mogu osećati iscrpljenost, smetnje koncentracije i nemogućnost obavljanja svakodnevnih aktivnosti. Obično su to bolesnici koji su imali blagi početak bolesti, bez teškog oblika upale grla i visoke temperature.

Komplikacije
Komplikacije infektivne mononukleoze nisu česte, ali mogu biti jako dramatične pa postaju dominantne manifestacije bolesti. Tu spadaju:
- autoimuna hemolitička anemija koja obično prestaje za 1-2 meseca
- blaga trombocitopenija (smanjenje broja trombocita) u 50% slučajeva - prestaje za 3-6 nedelja
- teška trombocitopenija - vrlo retka
- blaga granulocitopenija (smanjenje broja granulocitnih leukocita) - obično jenjava za 3-6 nedelja
- teška granulocitopenija - veoma retka, povezana s teškom infekcijom ili smrću
- prsnuće slezene - retka komplikacija koja se javlja u drugoj ili trećoj nedelji bolesti; simptomi su podmukla ili nagla bol u stomaku, ubrzan rad srca, nizak krvni pritisak, hladan znoj
- neurološke komplikacije - paraliza moždanih živaca, upala mozga i moždanih ovojnica (meningoencefalitis), Guillain-Barreov sindrom, cerebralni napadi, upala kralježničke moždine, psihoza
- hepatitis - uobičajena je komponenta infekciozne mononukleoze; gotovo 90% bolesnika ima blago povećanje jetrenih enzima, ali teški ili trajni poremećaj jetre veoma je redak
- srčane abnormalnosti - vrlo retke (upale srčanog mišića, stezanje srčanih arterija, promene u EKG-u)
- opstrukcija disajnih puteva zbog povećanih limfnih čvorova

Može li se umrijeti od infektivne mononukleoze?
Više od 90% slučajeva bolesti ima dobroćudan tok.
Ova je bolest retko smrtna; neurološke bolesti, opstrukcija disajnih puteva i prsnuće slezene najčešći su uzrok smrti kod prethodno zdravih osoba.
Rizično stanje nazvano Polno (x) vezani limfoproliferacijski sindrom (XLP) ili Duncanov sindrom javlja se kod muških osoba. 40% muškaraca zahvaćenih ovim stanjem umire nakon EBV infekcije. Ova se bolest, o kojoj se još uvek ne zna dovoljno, očituje enormnim umnožavanjem limfnog tkiva s mogućim teškim imunološkim ili hematološkim posledicama kao što su agamaglobulinemija, aplastična anemija ili limfocitni limfom.

Dijagnoza
Osim nabrojenih simptoma, dijagnozu potvrđuju sledeći laboratorijski nalazi:
- povišen broj leukocita
- povećan broj atipičnih limfocita (kod 75% oboljelih). Limfociti su vrsta belih krvnih stanica koji se u ovoj bolesti razlikuju od normalnih - povećani su i promenjena im je jezgra
- postojanje heterofilnih antitijela (u 50% dece i do 95% odraslih). To su antitijela na ovčje eritrocite koji se dokazuju tzv. monospot testom.
- blaga granulocitopenija (smanjenje broja granulocitnih leukocita)
- blaga trombocitopenija (smanjenje broja trombocita)
- blagi porast imunoglobulina IgM, IgG i IgA
- blagi rast jetrenih enzima
- prisutnost EBV-specifičnih antitela - ovi serološki testovi sa sigurnošću dijagnosticiraju EBV infekciju, a mogu se napraviti odmah ili ako su gore navedeni nalazi protivurečni

Razlikovanje CMV i EBV mononukleoze
Bolesnici s mononukleozom uzrokovanom citomegalovirusom (CMV) u proseku su stariji i obično je bolest karakterisana upalom grla i temperaturom. Upala grla i povećanje limfnih čvorova ređe nastaju. Bolest nastaje podmuklije i sporije prestaje nego bolest uzrokovana Epstein-Barrovim virusom. Dijagnoza se postavlja izolacijom virusa u krvi ili specifičnim antitelima na CMV.

Lečenje
Lečenje je simptomatsko jer nema leka protiv uzročnika. Bolesnicima se preporučuje:
- mirovanje - bolesnici trebaju mirovati, što ne znači da trebaju strogo ležati u krevetu jer nema dokaza da strogi odmor pospešuje oporavak
- pijenje većih količina tekućine dok traje temperatura
- po potrebi uzeti lekove za sniženje visoke temperature koje će vam preporučiti lekar. Deca do 12 godina trebala bi izbegavati acetilsalicilnu kiselinu (Aspirin. Andol) zbog opasnosti od komplikacija (Reyov sindrom).
- tvrde bombone mogu se uzeti kod grlobolje jer njihovo žvakanje pospešuje izlučivanje pljuvačke i gutanje nakupljenog sekreta
- izbegavati sportove 6-8 nedelja - zbog retkih komplikacija kao što je prsnuće slezene

Određeni lekovi primjenjuju se u retkim situacijama:
- kortikosteroidi mogu olakšati simptome upale grla, ali se zbog nuspojava obično daju jedino ako postoje komplikacije - opstrukcija disajnih puteva i hematološki poremećaji (anemija, granulocitopenija, trombocitopenija)
- alfa-interferon - ima antivirusno djelovanje i može smanjiti širenje EBV, ali se zbog visoke cene primenjuje obično kod osoba s poremećajem imunosti
- aciklovir - u visokoj dozi zaustavlja širenje EBV u grlu, međutim, njegova klinička korist je minimalna ili neuočljiva

Prevencija
Za sprečavanje širenja mononukleoze preporučuje se izbegavnjei kontakta sa pljuvačkom osoba koje su nedavno prebolele mononukleozu i održavati visok stepen higijene, naročito dečijih igračaka i predmeta koje deca stavljaju u usta.

pavel_nedved · Početnik Domaćeg.de

ja trenutno imam mononukleozui ona je valjda u zavrshnoj fazi(treca nedjelja zavrshena)...
medjutim upoznao sam jednu djevojku , i smuvali smo se , ona je bomba.... Very Happy

al' ne zelim da joj prenesem ovo i zanima me kad cu moc da je poljubim , jer ako necu moc uskoro bolje da joj kazem da necemo bit zajedno....
znaci jel mogu da prenesem sad ovu bolest?

pinkie · Prijatelj foruma

Dragi pavele, u prethodnom postu je izmedju ostalog napisan i ovaj deo, i to bas pred sam kraj teksta :
Prevencija
Za sprečavanje širenja mononukleoze preporučuje se izbegavnjei kontakta sa pljuvačkom osoba koje su nedavno prebolele mononukleozu i održavati visok stepen higijene, naročito dečijih igračaka i predmeta koje deca stavljaju u usta.
i nesto malo iznad toga:
Prenos bolesti
EBV se prvenstveno prenosi putem pljuvačke, a ređe transfuzijom krvi. Obično se prenosi ljubljenjem i dodirivanjem delova tela i predmeta natopljenih zaraženom pljuvačkom. Budući je prenos kapljicama malo verovatan, izolacija obolelih nema smisla. Virus domaćinu ostaje doživotno; prvih 18 meseci nakon infekcije izlučuje se pljuvačkom, a nakon toga povremeno. Osobe slabijeg imunološkog statusa (praktički svi bolesnici s HIV-om, 25-50% osoba s presađenim organima) češće šire virus.
Drago mi je sto je tvoj virus u prolaznoj fazi, ali moram te posavetovati da pricuvas i sebe i tu "strava"ribu...procitaj ceo tekst, vidi kako se razvija, kako se leci, i kakave posledice ostavlja, i onda napred u nove pohode Wink

srecno

bubcic · Početnik Domaćeg.de

Od ove boljke se mogu razboleti i mala deca.
Znaci i ne mora poljupcem

kapljica · ULT_RAS-ov Anđelak

pavel_nedved · Početnik Domaćeg.de

znaci ne smijem imat djevojku godinu i po....???
Sad

A pinkiee ovo sam pitao iz razlpga jer mi je doktorka rekla da posle 4 nedjelje ne mogu da prenosim bolest.onda sam procitao ovo 18 mjeseci na internetu pa ne znam kome cu vjerovat! Very Happy

ja sam bolest ustanovio na samom pocetku i onda sam mirovao 3 nedjelje preventive radi , tako da se super osjecam(nisam bio u bolnici),nije doshlo do nikakvih komplikacija.... Smile

kapljica · ULT_RAS-ov Anđelak